Sensory Deprivation, met Meesteres Cleo
Woensdag 28 september,
Soms verloopt je afspraak net even anders dan dat je van te voren in gedachten had. Het is iets om altijd rekening mee te houden, zeker als je in de mail aangeeft dat de Meesteres vrij is om er ook een eigen invulling aan te geven.
Daarnaast, en dat besefte ik pas naderhand, kwam dat ook door het speltype wat ik had gekozen. Het spel wat gespeeld werd bij de halve dag sessie was vooral gericht op de verschillende opsluitmomenten en de voorbereidingen daarvoor nemen best wel de nodige tijd in beslag. Ik beschouw het als een leermoment, en sub Willem heeft nog een hoop te leren begrijpt hij nu.
Maakte dat de sessie minder geslaagd? Integendeel, ik ben mijzelf namelijk op een heel andere wijze tegengekomen, zondermeer veel heftiger dan van tevoren verwacht. Mezelf tegenkomen is één van de belangrijkste essenties van mijn BDSM beleving. Het was de reden voor mij om de blogtitel die ik in de eerste instantie ingedachte had, nl. "Een Second Opinion...", aan te passen naar wat uiteindelijk bij mij het meeste indruk heeft gemaakt.
-------
Toen ik op Twitter, een dag na mijn laatste sessie, een tweet had geplaatst dat ik alweer uitkeek naar mijn volgende afspraak, die voor anderhalve week later met Meesteres Cleo gepland stond, kreeg ik een verbaasde reactie van volger Paul7012 die zich afvroeg of ik wel in staat was om op zo'n korte termijn wederom een sessie te doen.
Hoewel de vorige met Meesteres Gwen, deels geholpen door Meesteres Jessica, best intens was vielen de daarbij opgelopen blauwe plekken en andere ongemakken reuze mee. Ook liet ik Paul weten dat ik nog beginnend BDSM'er ben en dat de Meesteressen misschien om die reden nog vrij mild voor mij waren geweest.
Natuurlijk is het niet zo slim van mij om dit in de blog te plaatsen, maar je kunt over het algemeen veel meer incasseren en verdragen dan jezelf voor mogelijk houdt. Ook met een paar blauwe plekken kan je na een paar dagen gerust weer een stevige spanking ondergaan. Nu maar hopen dat de Meesteressen dit niet lezen😋
De afspraak voor vandaag was bedoeld om Meesteres Cleo te introduceren in mijn fantasiewereld Femdomia waarin ik mijn BDSM beleef middels een rollenspel die meerdere sessies beslaat.
Al bij de tweede sessie ontstond het idee om er een andere Meesteres bij te betrekken, enerzijds voor de afwisseling, elke Meesteres heeft zo haar eigen speelstijl, anderzijds is het bij een eventuele duo-sessie fijner als beide Meesteressen op de hoogte zijn van jouw fantasie en daar al iets mee gedaan hebben.
Uiteraard wil ik t.z.t. ook een keer met de andere Meesteressen van Domination Palace (D.P.) spelen, dat wil ik dan verwerken in een rollenspel waarbij ik uitgeleend wordt door mijn Meesteressen, of ik speel zonder toestemming van hen wat dan natuurlijk consequenties voor mij gaat hebben.😊
Mijn spelidee stuur ik altijd ruim van te voren op naar de mailbox van D.P. zodat de Meesteres in ieder geval er een beeld heeft bij het voorgesprek. Voor Meesteres Cleo had ik, naast een samenvatting van de vorige sessies binnen de fantasie, het volgende idee opgestuurd voor de halve dag sessie met één uur spel en de rest opsluiting.
===========
Situatie
In afwachting van zijn beroep is Willem nog steeds onder bewaring gesteld en opgesloten in het detentieblok van D.P. dit betekend in Femdomia gewoonlijk zolang als nodig is.
Willem denkt zelf nog steeds dat hij wegens verjaring van zijn zaak vrij komt. Tja, laat hem maar lekker dromen, hij snapt blijkbaar niet dat het hele proces slechts een schijnvertoning is en dat zijn lot hoe dan ook al vast staat.
Second Opinion
Het hof heeft beslist dat er een second opinion nodig is om voor zijn veroordeling tot een juist besluit te komen v.w.b. het traject van zijn slaven training en wil dat dokter Cleo een diepgaand onderzoek uitvoert om te kijken of sub Willem geschikt is om een slettentraining te ondergaan.
Dat hij daarnaast als pijnslet getraind gaat worden staat sowieso al vast dus staat het de dokter vrij om daarvoor de nodige testen en experimenten uitvoeren om zijn pijntolerantie vast te stellen.
Opsluiting
Hij heeft lang genoeg in de isoleercel doorgebracht zonder resultaat misschien leert hij zijn plek door hem publiekelijk tentoon te stellen.
Disciplinaire maatregelen
Sub Willem heeft door zijn recalcitrante gedrag inmiddels een flink aantal strafpunten verzameld.
Het hof heeft disciplinair Meesteres Cleo opgedragen om deze om te zetten in een fysieke straf.
De Meesteres mag daarbij handelen naar eigen inzicht v.w.b. de uitvoer en middelen. Wel wordt geadviseerd om zijn bewegingsvrijheid zoveel mogelijk beperken voor een maximaal effect.
Tot zover mijn ideeën voor de sessie, eigen inbreng wordt natuurlijk altijd zeer gewaardeerd.
===========
Deze keer koos ik na het ontvangst bij D.P. voor een kop koffie die even later door Meesteres Jessica werd gebracht. Had ik van te voren geweten dat die me later in de middag op zou breken dan waren een paar slokjes water waarschijnlijk beter geweest.
We hebben het even kort gehad over de blog van de kennismaking met Meesteres Cleo die door hem als link op de site van D.P. bij de verhalen van gasten was gezet. Ik was namelijk met name verbaasd over de bezoekersaantallen, na de eerste twee dagen stond deze al op 120 en inmiddels ruim boven de 500. Als je er van uitgaat dat de meeste bezoekers vanaf de D.P. website doorklikten kun je wel nagaan dat de verhalen van gasten veelvuldig gelezen worden.
Hoewel dit pas de tweede keer was dat Meesteres Cleo en ik elkaar zagen, derde als de vluchtige kennismaking tijdens mijn eerste sessie met Meesteres Gwen meegeteld wordt, leek het alsof we elkaar al veel vaker ontmoet hadden. Ik zal niet ontkennen dat daar een stukje, gepast, Twitter gedrag aan heeft bijgedragen.
Nadat de sessie was doorgesproken, waarbij de Meesteres een paar ideeën had en ik als sub daar natuurlijk mee instemde, kon deze beginnen. En daar subje Willem van Femdomia in het verhaal nog steeds zat opgesloten werd er gestart op de zwarte kamer.
Na het verplichte ritueel wat elke gast van D.P. moet ondergaan, Meesteres Cleo vanaf de badkamer al kruipend gevolgd, terug naar de zwarte kamer waar ik mij eerder onder haar toeziend oog had moeten uitkleden.
Daarna moest ik plaatsnemen op een stoel die achterstevoren in de cel van de zwarte kamer was gezet.
Na een vraag- en antwoordspel m.b.t. mijn fantasie kreeg ik te horen dat ik als rebels subje maar eens goed over mijn zonden moest gaan nadenken en dat zij me daarbij zou gaan helpen.
Vervolgens begon Meesteres Cleo me vast te binden op de stoel, mij ondertussen verder uithorend over m'n vermeende misdaden. Zelf vindt ik dat ik onschuldig ben maar blijkbaar mag je ook in Femdomia de grondwet niet overtreden. Nadat m'n benen stevig waren vastgezet aan de stoelpoten werden mijn handen op de rug vastgebonden en de oogkleppen van m'n masker dichtgedaan. Om het geheel compleet te maken kreeg ik ook nog een set oorkappen op en werd de celdeur gesloten.
Ondanks de oogkleppen merkte ik toch dat er foto's werden gemaakt doordat er een flits werd gebruikt.
Waarschijnlijk moeten die dienen als een soort van bewijsvoering voor het hof van Femdomia.
Na nog een paar foto's ging de Meesteres zonder iets te zeggen weg om even later weer terug te keren.
Er werden een paar tepelklemmen geplaatst en kreeg ik een kastje met een schakelaar in m'n handen gedrukt met de mededeling om die vooral niet te laten vallen. Als rebelse sub kon ik het niet laten om te zeggen dat ik dan voortdurend zou bellen waarna ze me voor de keus stelde, ik moet me gedragen en anders nam ze het belletje mee en moest ik het verder maar zien. Had toch maar beloofd me te gedragen waarop Meesteres Cleo de kamer verliet, mij verstoken van zicht en gehoor achterlatend.
Daar zit je dan, je ziet niks, hoort niks en zit vastgebonden op een stoel waarop je, alleen door voorover te leunen, steun kunt vinden tegen een rugleuning die alles behalve comfortabel was te noemen.
De eerste paar minuten gingen nog wel, de oorkappen sloten niet alle geluiden buiten dus de muziek op de kamer drong er zachtjes in door. Na een tijdje hoorde ik echter dezelfde nummers weer terugkomen en dan gaan je gedachte als vanzelf een andere richting op.
Ik begon met het overdenken van mijn ’zonden’, die van mijn alter "Femdomia" ego wel te verstaan. Nou daar was ik snel klaar mee, zelf had ik niks verkeerd gedaan, het onttrekken aan mijn ‘grondwettelijke’ verplichtingen als slaaf zag ik nou niet direct als een zonde of misdrijf. Helaas denken de Meesteressen daar anders over.
Al gauw dwaalden mijn gedachten af naar de realiteit en liet het afgelopen jaar de revue passeren. Er was eigenlijk best wel een hoop gebeurd, waarvan een aantal zaken op medisch en relationeel gebied bij elkaar opgeteld, best wel het nodige van mij hebben gevergd, en dan voornamelijk op het mentale vlak.
Een deel is te lezen in mijn vorige blog en voor de rest blijft dat privé.
Wel wil ik kwijt wil dat de bezoeken aan m’n Meesteressen echt goed geholpen hebben om me door de afgelopen periode heen te kunnen slaan, of eigenlijk liet ik me er doorheen slaan😉
Wat dat betreft is BDSM voor mij ook een stuk ‘stress relief’ en was het toegeven aan mijn gevoelens een van de beste dingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan.
Ondertussen begon ik een beetje ongeduldig te worden en overwoog om de schakelaar op het kastje in te drukken alleen zou ik mezelf dan laten kennen, vond ik, dus heb dat niet gedaan. Wel begon ik met de touwen te frunniken en na enige tijd kreeg ik een arm vrij. Na de oogkleppen weg te hebben gedraaid was het met de rest ook zo gedaan en om bezig te blijven de kluwen ontward en de koorden daarna zo goed als mogelijk opgeschoten. De celdeur had ik open kunnen maken, alleen om in het rollenspel te blijven verbeelde ik me maar dat er een stevig slot op zat.
Toen Meesteres Cleo uiteindelijk binnen kwam was ze natuurlijk eerst verbaasd en daarna ontstemd omdat ik was losgekomen waarna ik er ook nog eens van langs kreeg omdat ik niet op het belletje had gedrukt. Dat had ik dus blijkbaar niet goed begrepen. Ze zou mijn ongehoorzaamheid op een later tijdstip wel rechttrekken liet ze weten.
Nu ik toch los was werd de celdeur opengemaakt en moest ik de Meesteres volgen naar de kamer ernaast, dat is de witte- c.q. medische kamer waar ik eerst werd gewogen. Gelukkig, m'n gewicht was iets omlaag gegaan. Als Meesteres Gwen gezien zou hebben hoe weinig, had ik waarschijnlijk weer een motivatie CBT gekregen, heb dit wijselijk maar niet aan Meesteres Cleo verteld.
Vervolgens moest ik in de gynaecologenstoel plaatsnemen waarna ik aan een kort medisch onderzoek werd onderworpen waarbij een aantal reflexen werden onderzocht. Hierna begon Meesteres Cleo mij vast te zetten. Er werden enkelboeien geplaatst met een spreidstang ertussen die vervolgens aan een plafondtakel moest worden bevestigd. Omdat het niet 1,2,3 lukte haalde ze er assistentie bij nadat ze eerst de oogkleppen weer had dicht gedaan, ik mocht zeker niet zien wie het zou zijn maar zo aan de stem te horen was het Mx.Jessica.
Hierna ging Meesteres Cleo aan de gang met huishoudfolie en duct tape. Nadat de rugleuning omlaag was gedaan werd eerst mijn bovenlichaam omwikkeld, vervolgens vast getapet en tot slot met een brede riem vastgezet aan de stoel. Mijn armen moesten naar achteren waarna de handen met folie werden ingepakt, ingetapet en met een touw aan de rugleuning vastgemaakt. Ontsnappen was deze keer totaal onmogelijk. Om het wat comfortabeler te maken kreeg ik een kussen onder mijn hoofd, iets waar ik achteraf spijt van zou krijgen.
Ik kreeg een dot glijmiddel op m'n kontje die kort daarna een flinke buttplug kreeg te verwerken welke, na wat gepuzzel, werd vastgezet met duct tape. Volgens Meesteres Cleo had ik nu een mooi afgeplakt kutje en een paar dikke schaamlippen. Met de opdracht om de buttplug binnen te houden verliet ze de kamer. Een belletje kreeg ik deze keer niet want die kon ik toch met geen mogelijkheid bedienen.
En zo begon het wachten weer, gelukkig had ik (nog) geen oorkappen op en kon ik tenminste wat zien omdat de oogkleppen waren verwijderd nadat Mx.Jessica de kamer had verlaten.
Voor zover als mogelijk wat rond gekeken en geluisterd naar de geluiden in het huis om afleiding te zoeken.
Ondertussen begon de kop koffie, die ik bij het ontvangst had genuttigd, parten te spelen en schoot me te binnen dat ik vlak voor vertrek naar D.P. ook nog het nodige van datzelfde vocht binnen had gekregen. De druk op mijn blaas nam toe en werd het, naast onaangenaam, ook steeds lastiger om m'n plas op te houden.
Even later geprobeerd om de Meesteres te roepen en kort daarop hoorde ik iemand al pratend de trap opkomen waarna er kortstondig een slanke dame met lang zwart haar voor de deuropening langs liep, dat was Meesteres Gia die met een gast naar boven kwam. Omdat ze zag dat de witte kamer bezet was deed ze de deur om privacy reden even dicht, ik was dus niet gehoord.
De blaasdruk nam verder toe en voelde dat, door mijn vergeefse poging het op te houden, de buttplug zich een weg naar buiten begon zoeken om paar tellen later op de vloer te vallen. Damn, weer een opdracht van Meesteres Cleo die ik niet nakwam. Aan de andere kant bedacht ik me dat ik eigenlijk nog steeds het recalcitrante subje speelde, die tegenstrijdigheid moest ik ook nog mee omgaan.
Uiteindelijk hield ik het niet meer en liet een deel van m'n plas lopen, het luchtte op maar voelde ook heel erg vernederend. Ik hoorde dat Meesteres Gia haar gast naar de naastgelegen badkamer bracht en kort daarna deed ze de deur weer open. Ze zag wat er was gebeurd en zei dat ze Meesteres Cleo ging halen.
Die liet gelukkig niet lang op zich wachten, en nadat ze de situatie in ogenschouw had genomen kwam ze met een oplossing, helaas dat was niet het losmaken waar ik op hoopte. Zo als je van een geoutilleerde medische ruimte mag verwachten zijn er ook luiers aanwezig waarvan ik er één aan kreeg. En anders lagen er vast nog wel een paar op de adult babykamer.
Meesteres Cleo deed de oogkleppen weer voor en ook de oorkappen kregen hun oude plek terug waarna ze mij wederom alleen achter liet. Het kost me wat moeite om te ontspannen maar even later lukte dat en leek het alsof er een sluis werd opengezet. Alweer die tegenstrijdige gevoelens van vernedering en opluchting tegelijk.
Al liggend in een zeiknatte luier, die ook nog eens begon door te lekken, begonnen mijn schouderspieren vervelend te doen, wat ik ook probeerde ze bleven onder spanning staan, een gevolg van het kussen onder mijn hoofd. Ik wilde me echter niet nog verder laten kennen dus verdroeg ik het zo goed als mogelijk.
De redding was echter nabij, na een niet al te lange tijd hoorde ik een paar vrouwenstemmen, waarvan één met een duidelijk Limburgse tongval, dat was ongetwijfeld lady Annabel. Ik hoorde een paar voetstappen de kamer binnen komen en voelde even later een hand zachtjes over m'n 'pluizige' benen strijken. Ze had waarschijnlijk door dat ik niet echt lekker lag waarop ze aangaf dat ze Meesteres Cleo zou informeren.
Wederom bedacht de Meesteres een andere, dan door mij gewenste, oplossing. Nadat met een verbandschaar de tape en folie van mijn handen waren losgeknipt en het touw was verwijderd kreeg ik een paar polsboeien om. Die werden daarna met een ketting aan de spreidstang vastgemaakt. Met de armen omhoog was het op die manier nog wel even vol te houden
Zo mocht ik nog een poosje nadenken over mijn zonden. Wat ik ben vergeten te vertellen is dat Meesteres Cleo, elke keer dat ze bij me geroepen werd, begon te vragen of ik al over mijn zonden had nagedacht, waarop ik steevast antwoorde me van geen kwaad bewust te zijn of iets van die strekking.
Ik heb geen flauw idee hoelang ik alles bij elkaar in mijn eigen afgesloten wereldje heb moeten vertoeven, je raakt met beperkte zintuigen alle gevoel van tijd kwijt...
Na een poosje kwam Meesteres Cleo weer binnen en zei dat het tijd werd voor het laatste deel van de sessie. Het duurde best wel even voordat alle bindmiddelen waren verwijderd waarna ik voorzichtig uit de stoel kon klimmen. De luier, die aanvoelde alsof deze meerdere liters urine had geabsorbeerd, mocht ik uittrekken en in de afvalemmer deponeren. Daarna netjes op handen en knieën, waar ik een complimentje van de Meesteres voor kreeg, de vloer met handdoeken droog geveegd en de buttplug in de wasbak gedeponeerd.
We gingen weer terug naar de zwarte kamer waar de polsboeien werden verwisseld voor een zwarte lederen foedraal waar mijn armen achter m'n rug tot aan de ellebogen ingingen. Het foudraal werd dicht gesnoerd en bij de polsen aan een ketting bevestigd die vervolgens richting het plafond strak werd getrokken. Het was een vorm van predicament bondage, voorovergebogen met spanning op de rugspieren of rechtop proberen te staan waardoor de schouderspieren werden opgerekt.
Na enkele keren om genade te hebben gevraagd verliet ze de kamer om nog een paar andere zwepen te pakken. Ondertussen probeerde ik een houding te vinden die wat langer was vol te houden, tevergeefs natuurlijk, ik begon zelfs wat draaierig te worden door het afklemmen van de aders in mijn bovenarm.
Dit gelijk aangegeven aan de Meesteres nadat ze was teruggekomen waarna ik los werd gemaakt en daarna voorovergebogen op de bondage tafel met een riem werd vast gezet. Ze vervolgde de spanking met een paar verschillende zwepen waarvan de laatste, één met kettingen, een impact had die ik drie dagen later nog in de spieren van m'n billen, inmiddels bedekt met een paar flinke blauwe plekken, kon voelen.
Vlak voor mijn breekpunt smeekte ik een laatste keer om genade die ik gelukkig kreeg van Meesteres Cleo.
Pas na dat ze me had losgemaakt werd het me allemaal teveel en kwamen de opgekropte emoties van de sessie los. Meesteres Cleo wist van onze vorige sessie, en uit m'n blogs die ze had gelezen, hoeveel het stukje nazorg voor mij betekend. Eigenlijk heb ik bijna geen woorden voor de wijze waarop ze dat deed, het voelde zo verschrikkelijk goed dat ik het niet anders dan fantastisch kan noemen. Het duurde meerdere minuten voordat ik langzaam weer terugkeerde op aarde en al die tijd heeft ze me vastgehouden, geknuffeld en getroost waar bij ik de waterlanders lekker de vrije loop heb gelaten.
Zelfs nu ik dit schrijf en er aan terugdenk komen de emoties weer naar boven.
De super aftercare was de kers op de taart van een bijzonder intense maar ook mooie middag bij D.P. die ik samen met een hele fijne Meesteres heb mogen beleven.
's Avonds nog een hele leuke groeps chat gehad op Twitter met Nietsnut en slaafje Henry van Mrs. Nina. Het is altijd fijn om met gelijkgestemden je ervaringen na een sessie te kunnen uitwisselen, zeker als je die niet in je directe omgeving kwijt kan.
