@XMistressCleo ALWAYS decides
Donderdag 17 oktober,
Een titel bedenken voor je blogpost is soms best wel een uitdaging. Het is de eerste indruk die een lezer krijgt en als deze niet pakkend genoeg is kan het zijn dat je verhaal wordt genegeerd omdat een andere interessanter lijkt. Nu, twee maanden na de eerste publicaties zie ik dit terug in de bezoekersaantallen van de verschillende blogposts.
Hopelijk is de titel van deze blogpost 'pakkend' genoeg, de reden dat deze in het Engels is heeft alles te maken met de aanloop naar de sessie van donderdag 27 oktober.
Twee maanden nadat ik mijn eerste BDSM ervaringen achter de rug had liep ik aan tegen het feit dat ik deze op dat moment niet met anderen kon delen binnen mijn eigen kring. Het is nu eenmaal een gebeuren waar over het algemeen nog steeds voor heel veel mensen een taboe op rust, je laat je toch niet slaan.... of naalden door je tepels prikken... of..., het idee alleen al doet ze gruwelen. Mijn, nu nog, partner weet van mijn behoeften en laat me er gelukkig vrij in om deze te beleven alleen wil ze er verder niet over praten. Om die reden ben ik onder andere deze blog begonnen, in de eerste instantie om de belevingen voor mezelf te verwerken en later terug te kunnen lezen en inmiddels, na gedeeld te zijn op de site van Domination Palace, al vele keren door anderen gelezen.
Verder had ik ook een nieuw Twitter profiel aangemaakt, speciaal voor het delen van m'n gedachten en de ervaringen van m'n BDSM ontdekkingsreis. In het begin was het best wel even zoeken naar relevante en interessante contacten om te volgen, niet alleen verschillende Meesteressen maar ook andere subs en slaafjes, etc. Kort daarna kreeg ik ook de eerste volgers. In het begin vooral jonge dames die niet zozeer in mij waren geïnteresseerd maar waarschijnlijk eerder in m'n portemonnee. Jammer voor de dames ik ben niet geïnteresseerd in hun 'photo only' profielen dus mijn PB blijft voor ze dicht. In de loop van de tijd kwamen er volgers die gelukkig wel de moeite van het terugvolgen waard zijn. Met enkele van hen heb ik af en toe een leuke PB chat op Twitter.
Daar niet alle volgers de Nederlandse taal machtig zijn tweet ik voornamelijk in het Engels wat ook de reden is voor de taalkeuze van de titel.
Deze keer deed Meesteres Cleo bij D.P. zelf de deur open nadat ik had aangebeld en werd ik na een hartelijke welkomstknuffel naar de rode kamer gebracht aangezien de naastgelegen ontvangstruimte reeds bezet was. Na voorzien te zijn van een colaatje had Meesteres Cleo gelijk een vraag over de email die ik een paar dagen eerder had gestuurd en waar ze wat bedenkingen over had.
Ik had daarin aangegeven dat deze keer, losstaand van m'n fantasie, ze volledig de vrije hand zou krijgen v.w.b. de invulling met daarbij dat er mogelijk wat disciplinaire maatregelen nodig zouden zijn vanwege mijn gedrag, hoewel dat natuurlijk ook geheel aan haar was.. Mistress ALWAYS decides.
Daarnaast wilde ik met haar van gedachten wisselen over een paar zaken van mijn "Femdomia" fantasie waar ik tegen aanliep. Eén daarvan betrof het idee voor een duo-sessie, waarbij ik van sub tot slaaf wordt gemaakt, maar vooral het vervolg daarna. Ik had geschreven dat, rationeel gezien, ik natuurlijk helemaal zelf mag bepalen met wie en wanneer ik bij D.P. speel, alleen dat het voor mij niet zo voelt en dat het alles te maken had met de ervaringen van de afgelopen sessies. Ik merkte aan Meesteres Cleo dat ze daar een beetje over in zat.
Binnen mijn fantasie kan een slaaf maar eigendom worden van één Meesteres en nu ik een aantal sessies met zowel Meesteres Gwen als Cleo had gedaan kwam ik voor een moeilijke keuze te staan, iets waar ik in het begin niet goed over had nagedacht en nu mee werd geconfronteerd.
Beide zijn superfijne Meesteressen om mee te spelen en mijn probleem is dat ik eigenlijk het liefst iedereen naar de zin wil maken, alleen werkt dat in de praktijk helaas niet altijd dus moest ik voor mijzelf de zaken op een rijtje zetten en een rationele beslissing nemen.
Wat ik zelf heel belangrijk vindt bij BDSM is een stukje contactmogelijkheid met je Meesteres buiten de sessies om. Vooral na een heftige sessie is het fijn als je je even tot haar kunt richten. Soms komen emoties pas veel later, of misschien opnieuw naar boven en kunnen een paar woordjes van haar heel veel betekenen. Mail is een optie maar hoe directer hoe beter en zolang je daar goede afspraken overmaakt zijn er genoeg andere mogelijkheden.
Zo kreeg ik twee dagen na mijn vorige sessie in september, die er bij mij mentaal best had ingehakt, een heel lief berichtje van Meesters Cleo met de vraag hoe het ging en of ik misschien ook op FetLife zat. Dat deed me op dat moment echt ontzettend goed en ja, ik heb nu ook een FL account
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn op wie mijn keuze is gevallen en nadat ik het aan Meesteres Cleo had uitgelegd en had gevraagd of ze mijn vaste Meesteres wilde zijn en ik haar slaaf mocht worden bemerkte ik toch wel iets van opluchting bij haar.
Voor mij was het uiteraard ook spannend of ze me als slaaf wilde accepteren en trainen. Eén van de consequenties voor mij, die ik me heb voorgenomen, is het daarbij laten vallen van alle grenzen op het sublijstje, op een tijdelijke na vanwege medische beperkingen. Mistress ALWAYS decides en gelukkig werd het een ja, ook opluchting bij mij dus.
Wel wil ik graag met Meesteres Gwen nog het eerste deel van mijn fantasie afsluiten en als het kan in de vorm van een duo-sessie met een andere Meesteres waarna ik aan Meesteres Cleo wordt overgedragen en mijn slavennaam krijg toegewezen. Die naam wil ik graag om een bepaalde reden en blijft nog even geheim. Ik hoop dat ze er mee akkoord gaat want....
Het is natuurlijk minder leuk voor Meesteres Gwen al die heeft volgens mij reeds een vermoeden aangezien ze bij het nagesprek tijdens onze laatste sessie het onder andere had over veranderen van voorkeuren en naar een bepaalde Meesteres toe trekken. En om eerlijk te zijn, als ik zo mijn blogposts terug lees, zat dat er van begin af aan al aan te komen.
Nu er duidelijkheid was v.w.b. mijn idee voor de toekomst werd het tijd voor de geplande sessie. Zoals aangegeven had Meesteres Cleo de vrije keuze en had ze besloten iets met mijn bravoure gedrag op Twitter te gaan doen en vroeg ze of er bij mij beperkingen waren voor de komende sessie.
Aangezien dat niet het geval was leek het haar een leuk idee om een start te maken met het 'blauwe plekken experiment', ja, ja leuk voor wie..😕, aan de andere kant waren het mijn eigen woorden die nu tegen me werden gebruikt.😏
Na het gesprek verplaatsten we ons naar de zolder, en volgde het vaste ritueel van uitkleden en douchen. Dat laatste moest een verdieping lager gebeuren waarna ik weer werd opgehaald. Meesteres Cleo had ondertussen op een bankje een aantal canes en zwepen, die ook als cane kunnen fungeren, klaar gelegd. Toen ik die zag bekroop me een beangstigend gevoel van "Heb ik niet te hoog van de toren geblazen.." want de slagen ermee kunnen heel pijnlijk zijn. Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen dus even slikken en doorgaan, om er maar een paar gezegden bij te halen.
De keuze van Meesteres Cleo |
Het spankbankje moest verplaatst worden en dat doet een Meesteres natuurlijk niet dus kreeg ik de opdracht om deze tussen het rek voor de spiegel te zetten. Vervolgens kreeg ik een paar polsboeien om aan te doen wat niet 1,2,3 lukte, zenuwen voor wat komen ging denk ik. Nadat ze uiteindelijk stevig vast gegespt waren op het bankje plaatsgenomen waarna ik werd vastgezet, eerst met de polsen, daarna met een touw rond m'n borst en om het af te ronden nog een paar enkelboeien om gekregen die aan een ketting werden bevestigd.
Helaas heeft D.P. geen whipping bench zoals deze waar je echt helemaal op kan worden vastgesnoerd. Misschien een volgende keer op het bondage bed, maar dat is niet aan mij om te beslissen want......
Vers schilderdoek |
Nu ik goed was vastgezet was begon Meesteres Cleo met een flogger m'n billen en bovenbenen op te warmen, blij toe, want ik weet niet of ik een 'cold' en/of 'judicial' caning, die zonder opwarming gepaard gaan, al kan hebben. Tijd zal dat ongetwijfeld leren.
Ze begon de caning met een dressuurzweep waarvan de steel als cane gebruikt kan worden alleen stopte ze kort daarna alweer en hoorde ik haar even rommelen. Het mooie, zwiepende, geluid moest met de camera op een filmpje worden vast gelegd vond de Meesteres.
Daarna sloeg ze verder en nam ze ruim de tijd om de billen en de achterkant van m'n bovenbenen te bewerken. Meesteres Cleo vertelde dat ze zeven verschillende canes had uitgezocht die oplopend waren v.w.b. pijnlijkheid. Dat is echter een subjectief gebeuren, zelf vindt ik de dunne (stinging) canes pijnlijker dan de dikkere (thuddy) exemplaren, en daarnaast hangt het er vanaf hoe hard en in welk tempo er mee geslagen wordt. Pijnlijk waren ze overigens allemaal.😁
Tijdens de caning probeerden we toch iets van een gesprek aan de gang te houden, zelf weet ik niet meer waar we het allemaal over gehad hebben omdat het steeds meer moeite koste om de pijn te verdragen. Uiteindelijk begon ik zwaarder te ademen en kwamen de eerste snikken.
Meesteres Cleo sloeg nog even door, legde daarna de cane weg, en kwam half over me heen liggen en begon me zachtjes te strelen over hoofd, rug, en de langzaam roder en pijnlijker wordende billen en benen. Dit voelt elke keer weer zo super goed en fijn dat ik alleen daarom al voor haar wil lijden.
Vervolgens werd het ritueel herhaald met een volgende cane. Bij de derde of zo begon ik last van m'n maag te krijgen. Van te voren had ik wel wat gegeten maar waarschijnlijk niet voldoende. Nadat Meesteres Cleo het touw losgemaakt kon ik iets naar achteren schuiven zodat ik op mijn borst kon steunen. De misselijkheid verdween hierdoor snel en kon de caning worden vervolgd. Blijkbaar heb ik bij elke sessie wel ergens last van, zal de leeftijd zijn😕.
Toen we bij de laatste cane waren aangekomen gebeurde er na een flink aantal slagen iets bijzonders, ik kwam in een geheel eigen wereldje terecht. Mijn lichaam begon zich ontspannen en m'n geest leek te gaan zweven, de slagen kwamen nog even hard aan alleen ervaarde ik nagenoeg geen pijn meer. De vrijgekomen endorfines begonnen hun werk te doen waardoor ik in sub-space was beland, dit had ik nog niet eerder meegemaakt en was echt een onbeschrijfelijke ervaring. Meesteres Cleo, die door had dat ik niet meer op haar slagen reageerde, legde de cane weg en begon me weer lekker zachtjes te knuffelen en te strelen, we hebben zo meerdere minuten gelegen waarna ik weer langzaam terugkwam op aarde.
Caning kunstwerk |
Ik werd losgemaakt, moest op het bankje gaan zitten om nog even verder bij te komen en werd daarbij geholpen door een paar slokken cola.
Meesteres Cleo was overigens nog niet klaar met mij. Het spankbankje mocht weer aan de kant en ik moest tussen het rek gaan staan waarna de polsen op hoofdhoogte werden vastgezet. Ik kreeg opdracht om mijn benen te spreiden waarna ik de Meesteres verschrikt aankeek. Ballbusting staat op mijn lijstje bij de no-go's. Ik legde haar uit dat ik vroeger een keer goed op de stang van m'n fiets terecht ben gekomen en er sindsdien erg huiverig voor ben om daar geslagen te worden. Ze begreep het goed en beloofde rustig aan te doen en het er bij 20... te houden... Omdat je soms je angsten onder ogen moet komen stemde ik toe. Bovendien, als ik haar slaaf ben, gaat ook die 'no-go' van het lijstje. Voordat ze begon met de CBT voorzag ze eerst mijn tepels nog van een setje groene tepelscharen.
Machteloos |
Me zelf schrap zettend kreeg ik de eerste knietjes van de twintig te verwerken, die vielen op zich mee alleen deinsde ik toch achteruit of probeerde m'n benen bij elkaar te doen. Dat werd opgelost door de enkelboeien ook aan het rek vast te zetten. Na nog een paar knietjes, waarbij ik ben vergeten te vertellen dat ik luidop moest meetellen pakte ze een springzweep c.q. crop waarmee ik een paar flinke tikken op m'n pik kreeg, die zou naderhand wel weer zwart gaan worden of iig heel donkerpaars. Er volgden weer een aantal knietjes waarna het tijd was om de tepelscharen te verwijderen. Langzaam begon Meesteres Cleo ze los te trekken waarbij ze me strak in de ogen aankeek. Het is dat ik m'n masker ophad dus kon ze de glimlach op m'n gezicht niet zien, wellicht zag ze aan mijn ogen dat ik er van genoot. In tegenstelling tot m'n ballen kan ik aan de tepels wel wat hebben dus gaf ik geen kik. Ik kreeg de laatste knietjes te verwerken en riep genade na de 20e, die kreeg ik, alleen gold dat niet voor de tepels.
Die werden nog even goed onderhanden genomen door Meesteres Cleo. Met haar vingers en nagels begon ze mijn tepels te bewerken waarbij ze me recht in de ogen aankeek. Gevangen door haar blik bleef ik haar ook aankijken en probeerde daarbij de pijn zo goed als mogelijk te verdragen. Er ontstond daardoor een heel bijzonder mooi en intens spanningsveld tussen ons beiden, ik kon aan de schittering in haar ogen en sadistische glimlachje zien dat ze er echt van genoot, helemaal toen mijn tepels glibberig werden doordat ze begonnen te bloeden.
Tepelspel? of....😈 |
Omdat ik nog nauwelijks een pijnkreet had geslaakt, hooguit wat gegrom, was Meesteres Cleo blijkbaar nog niet tevreden en ging ze lekker verder nadat ze eerst een paar latex handschoentjes had aangetrokken. Elkaar blijven aankijkend ging het spel nog even door maar uiteindelijk moest ik me toch gewonnen geven en om genade smeken. Nadat ze mijn borst had schoongeveegd met een in alcohol gedrenkt doekje en daarna van het rek had losgemaakt hebben we nog even heerlijk staan knuffelen.
Na het afscheidsritueel als in een droom terug naar huis gereden waar ik het wederom even te kwaad kreeg, ik werd weer overspoeld met emoties, traantjes van geluk en een super euforisch gevoel.
Deze keer dit gelijk via een Twitter PB aan Meesteres Cleo laten weten en een kwartiertje later kreeg ik een super lief berichtje van haar terug, ik hoef denk ik niet te vertellen wat ik toen voelde...
Het was weer een super intense en emotionele sessie wil besluiten met:
Cleo is een hele fijne en lieve Meesteres maar ze is zeker niet flauw en kan een echte sadiste zijn.
Ik ben er trots op dat ik binnenkort haar slaaf mag worden.
En als laatste, ik kan wel iets willen maar het is de Meesteres die ALTIJD beslist....
Sub Willem