Meesteres Nina en de kunst van het slaan

Donderdag 14 december, 

 

Het eerste wat ik doe als ik thuiskom na een sessie is een ‘brain-dump’ hiervan maken op een vel papier waarbij ik d.m.v. steekwoorden deze doe herbeleven. Dit helpt me bij het verwerken van de ervaringen en dienen daarnaast als aantekeningen voor m’n blog. 

Terwijl ik daarmee bezig was voelde ik nog steeds mijn billen kloppen van het ‘pak slaag’ welke ik eerder die avond had gekregen en realiseerde me dat ik daarbij op het laatst harder was geslagen dan ooit tevoren. Wat me echter nog het meest verbaasde was dat ik daarbij geen enkele keer om genade heb hoeven vragen en dat mag met recht bijzonder worden genoemd. Ik was zonder er erg in te hebben over mijn pijngrens heengegaan en daardoor in een andere dimensie terecht gekomen, iets wat ongeveer net zo vreemd klinkt als “Zonder knal de geluidsbarrière doorbreken” om het maar eens ergens mee te vergelijken.

Met het idee voor de sessie liep al een tijdje rond, thuis had ik namelijk nog een aantal canes liggen die al bijna een jaar stof lagen te happen. Ik had ze destijds aangeschaft om te laten gebruiken door een andere Meesteres, alleen is dat er jammer genoeg nooit meer van gekomen en jezelf er mee slaan werkt niet echt, iets wat ik kan bevestigen want uiteraard wel geprobeerd;-)

Bij Domination Palace zouden ze in ieder geval veel beter tot hun recht komen dus besloten om ze mee te nemen en aan het huis over te dragen. Ik had ze natuurlijk gewoon af kunnen geven, maar leek het me veel leuker omdat tijdens een sessie te doen en had daarvoor het volgende scenario bedacht, waarbij ik ben uitgegaan van mijn Femdomia fantasie:

Inwijdingsceremonie

Bij de opleidings- en correctiefaciliteit van ‘Femdomia’, beter bekend als Domination Palace, is het gebruikelijk dat nieuw binnengekomen slagmateriaal wordt ingewijd en is er daarvoor een ceremonie bedacht. De uitvoerende Meesteres of Lady wordt daarbij door middel van loting geselecteerd, want eigenlijk willen ze allemaal wel de spullen als eerste gebruiken. Aan de ontvangende kant is daarvoor uiteraard veel minder animo, zeg maar gerust geen, dus wordt er gebruik gemaakt van een zogenaamde ‘Chinese vrijwilliger’ m.a.w. je bent gewoon de lul.

Voor de uitvoering zit de ‘uitverkoren’ slaaf in positie één en bied daarbij het slagmateriaal aan in de geopende handen ter hoogte van de borst met de woorden “Ik slaaf … verzoek U Meesteres/Lady ….  tot in gebruik name van deze …. en stel daarvoor mijn lichaam ter beschikking.”

De uitvoerende Meesteres of Lady neemt vervolgens het materiaal over en is daarna vrij voor wat betreft de verdere invulling en duur van de ceremonie.

Position 1 - Nadu

Helaas was ik vergeten om de mail die ik daarvoor had opgesteld te versturen naar D.P. maar aangezien het niet zoveel voorbereiding betrof voor mijn Meesteres of Lady voor vandaag besloten om dit ad hoc te doen.

Zoals gewoonlijk was ik wederom de hele middag en avond beschikbaar om te poetsen en wist dat ik een sessie ging doen, alleen nog niet met wie, en deze keer ook niet hoe laat. Pas toen het zover was, al redelijk aan het einde van de dag, kwam ik er achter dat Nina vandaag mijn Meesteres zou zijn.

Hoewel we samen eerder nog maar één sessie hebben gedaan, dat was eind april, voelt het voor mij alsof ik haar al veel langer ken en dat heeft alles te maken met haar persoonlijkheid. Nina is natuurlijk een prachtige dame om te zien maar daar is al genoeg over geschreven dus doe ik dat verder niet. Wat mij namelijk het meest aanspreekt is haar open, vriendelijke en zorgzame karakter. Tijdens de poetsdagen treffen we elkaar geregeld en maakt ze altijd wel een kort praatje als daar gelegenheid voor is. En met haar zorgzame kant kreeg ik al te maken tijdens die dubbele blind date in april. Ze is niet alleen waakzaam tijdens de sessies maar ook als ik aan het poetsen ben, zo moest ik van haar verplicht buiten luchten toen ik een keer te lang in een chloorlucht had gestaan bij het schoonmaken van de douches en heb ook al een paar maal de opdracht gekregen om met de voeten omhoog te gaan zitten omdat mijn enkels waren opgezwollen. 

Uiteraard blijft ze een Meesteres en zet ze me net zo makkelijk op een nummer als dat nodig mocht zijn. Verder is ze zeker niet flauw en pakt ze je met een lach op haar knappe gezicht ook keihard aan als je dat wilt en daar zou ik vandaag achter komen.

Verder is ze bijzonder creatief en dat is natuurlijk heel erg leuk voor de slaven die ze onderhanden neemt, alleen voor de poetsslaaf betekend dat vaak een hoop werk achteraf. Zo ben ik eens ruim een uur bezig geweest met opruimen van de speelruimte, nadat ze een sessie van vier uur had gedaan met een gast. Overigens doe ik het met alle plezier en kan de inhoud van haar koffertjes ondertussen zo ongeveer dromen.

Het was tijd voor mijn sessie, Meesteres Nina kwam naar me toe en gaf me de opdracht om vast te beginnen met het opruimen van de kelder waar ze kort daarvoor met een andere gast had gespeeld. Verder moest ik een aantal middelen uitkiezen, die ik voor mijn sessie wilde laten gebruiken door haar, en naar de zwarte kamer brengen die als speelruimte zou dienen.

Ik koos twee dikke leren straps met een houten handvat uit die nog in de kelder lagen Normaal liggen die, net als de canes en ander ‘zwaar’ materiaal, niet op de kamers wist ik, want gewoonlijk moeten die na te zijn schoongemaakt op de kelder tafel bij de woonkamer deur worden gelegd. “Deze hebben we niet nodig Meesteres” zei ik, waarop ik haar de canes van het huis overhandigde die ze ook bij haar laatste gast had gebruikt. Nina keek me even vragend aan, waarna ik mijn spel idee aan haar uitlegde en er vervolgens een glimlach op haar gezicht verscheen. 

Nadat ik het benodigde materiaal naar de zwarte kamer had gebracht haalde ik de canes, die ik had meegenomen, van de travestie- annex kleedkamer en bracht ook die naar de er naastgelegen ruimte.

Terug in de kelder nam ik een douche en liet Meesteres Nina, die even een korte pauze hield, met een klop op de deur weten dat ik gereed was waarna ik me naar de zwarte kamer begaf om daar op haar te wachten. Dit was me eerder zo opgedragen en aangezien er geen andere gasten meer in het huis aanwezig waren kon ik die ook niet onverwacht tegen het lijf lopen.

Ik pakte drie van de meegebrachte canes en nam op een ruimte afstand van de deuropening positie één in. Dit noemen ze ook wel de ‘Nadu’ houding alleen hield ik daarbij mijn handen met daarop de canes wat hoger.

Niet veel later hoorde ik Meesteres Nina de trap opkomen, boog mijn hoofd omlaag en armen iets naar boven en vroeg toen ze binnenkwam, “Meesteres Nina ik verzoek U tot in gebruik name van deze canes en stel daarvoor mijn lichaam ter beschikking” Okay, niet helemaal zoals ik het in de eerste instantie bedacht had maar dat was een detail.

Nina nam de canes stilzwijgend van me over, legde deze bij de andere exemplaren en kwam weer voor met staan. Ze pakte mijn hoofd vast, draaide die iets opzij en drukte hem vervolgens zacht tegen haar in latex gehulde onderbuik aan. Ik voelde een rilling door me heen trekken, geen genot, maar eerder een soort mentale verbondenheid die tot stand werd gebracht en die helemaal compleet werd nadat ze eerst een keer om me heen liep en daarbij losjes mij hoofd, nek en schouders streelde waarna ze gehurkt voor me kwam zitten om me vervolgens diep in de poppetjes van m'n ogen aan te kijken. Op dat moment voel je het gewoon, dit is de Meesteres aan wie ik me wil en ga overgeven.

Na een aantal seconden verbrak ze de stilte en hadden we het over de wijze waarop de spanking uitgevoerd ging worden. We waren het er heel snel over eens dat ik als sub daarbij stevig vastgezet moest worden zodat wegdraaien, om de slagen te ontwijken, niet mogelijk zou zijn en welk toestel daarvoor het meest geschikt was. Ondertussen kreeg ik een set pols- en enkelboeien omgedaan van Meesteres Nina haar eigen collectie plus een leren collar om mijn nek.

Omdat ik de laatste keren dat ik op de zwarte kamer had gespeeld was vastgezet op het rad en de bondage stoel lag de keuze voor de hand. Vandaag was de bondage tafel weer aan de beurt, bovendien leende die zich het beste voor de spanking die Meesteres Nina voor ogen had. 

Nadat ik op mijn buik op de tafel was gaan liggen, met hoofd naar de spiegelwand, werd ik er stevig met verschillende riemen aan vastgesnoerd. Om te voorkomen dat ik mijn benen bij elkaar kon doen werden deze aan weerszijden van de tafel vastgebonden met behulp van een paar koorden en de enkelboeien. 

Meesteres Nina had nog een paar extra dingen meegenomen naar boven en één daarvan was een gasmasker, volgens mij dezelfde die ik bijna een jaar geleden ook al eens op had gekregen. Dit was om me beter te kunnen afsluiten van de omgeving zei Nina, daarnaast wordt ook je ademhaling enigszins belemmert waardoor ik me erop zou moeten focussen en beide zouden eraan bijdragen dat ik sneller in mijn ‘space’ zou komen vertelde ze...

De kussenrol van de tafel was te dik en maakte plaats voor twee opgevouwen handdoeken waar ik met de zijkant van mijn hoofd op kon gaan liggen. Hoofd naar voren kon wel, maar dan bezorgde ik mezelf een soort van breathplay omdat daardoor de luchtinlaat van het masker op de tafel kwam te rusten, bovendien lag dat ook minder comfortabel. Als laatste werden de polsboeien aan weerszijden met een koord aan de tafel vastgezet. Ik kon ze nog wel iets verplaatsen maar niet veel.

Nu ik goed was vastgezet kon de eigenlijke spanking beginnen en die begon verassend genoeg met het strelen van m’n nek rug en billen, waardoor ik me nog iets meer ontspande, om daarna pas over te gaan met het slaan op m’n kont. Met haar vlakke hand gaf ze me eerst een aantal lichte tikken om daarna over te gaan tot het stevigere werk waarvan ik de klappen op het laatst echt wel voelde en die me daarbij een hele fijne prikkelde sensatie bezorgde waarvan mijn zitvlees lekker begon te gloeien.

 

Vervolgens was het de beurt voor een paar floggers waarmee naast mijn zitvlak ook m’n rug onderhanden werd genomen. Daarbij liet ze eerst de strengen plagend over m’n hele lijf kriebelen om ze er daarna met toenemende intensiteit op neer te laten komen. Ook dit was, hoewel meer stekend en pijnlijker, heel goed vol te houden.

Na een korte break en conversatie waarbij Meesteres Nina wederom over mijn achterwerk en rug streelde was het tijd voor zwaarder geschut in de vorm van de twee dikke leren straps van verschillende breedte die ik had uitgekozen. Die voelde ik echt wel, maar door de geleidelijke opbouw kon ik ze verdragen al liet ik op het laatst wel horen dat de slagen hard aankwamen door pijnlijk te grommen.

Het was tijd voor de nieuwe rotan canes, daarvan had ik er zeven meegebracht, drie geschilde en vier ongeschilde. De geschilde exemplaren zijn een stuk soepeler dan de ongeschilde die meer op bamboe lijken. De diameters van beide soorten waren iets van 8, 10 en 12 mm en nog een ongeschilde van 6 mm waarvan de slagen heel 'stingy’ kunnen zijn.

Nina koos één van de drie soepele canes om mee te beginnen en sloeg daarmee met ritmische tikjes op m’n rug en billen, ook hierbij steeds iets harder en eindigde tenslotte met een paar ferme klappen op mijn achterwerk. Hierdoor kwam ik ongemerkt in een soort van trance terecht. Ik was geheel ontspannen en concentreerde me op de slagen die ik wel voelde maar steeds minder pijn leken te doen. De cane maakte weer plaats voor een flogger en nadat ze me daar wederom een poosje had bewerkt legde ze die weg voor een korte pauze.

Ze begon over een bastinado waarop ik aangaf dat ik daar beslist geen fan van ben maar dat ik die uiteraard zou ondergaan mocht ze dat willen. Gelukkig besloot Meesteres Nina om verder te gaan met het canen van mijn billen maar liet me daarbij weten dat zij bepaalde wanneer ik genoeg zou hebben gehad. Prima, ik weet niet precies hoelang we al bezig waren maar vermoedde alles met elkaar toch al gauw drie kwartier en zoals ik me nu voelde mocht ze wat mij betreft net zolang doorgaan als ze wilde...

Nadat ze de andere twee geschilde exemplaren een poosje als in een ritmische dans over mijn zitvlees had laten gaan, steeds weer opbouwend en eindigend met een paar harde meppen, constateerde ze dat die eigenlijk te soft voor me waren en me blijkbaar weinig meer deden, waarop ze besloot verder te gaan met de stugge, hardere canes en begon hier mee te slaan volgens hetzelfde patroon.

Ik kreeg op een gegeven moment bijna de neiging om Meesteres Nina te vragen wanneer ze me nou eindelijk eens harder zou gaan slaan maar besefte toen dat…. ze me al heel hard sloeg!..., het zwiepende geluid van de cane en vervolgens de klap van de impact zei meer dan genoeg. Langzaam drong het tot me door dat ik in sub-space was geraakt en voelde een serene rust over me neerdalen..., sla me maar..., ik voel het toch niet meer….

Meesteres Nina die blijkbaar aan mijn lichaamstaal merkte dat ik helemaal in m’n space zat had ondertussen een mattenklopper gepakt en gaf aan dat ik daarmee nog een laatste set zou krijgen. Ze voegde daad bij het woord alleen heb ik er geen flauw idee van hoelang en hoeveel ze me er vervolgens mee heeft geslagen, ik was inmiddels heerlijk “Comfortably Numb” van alle vrijgekomen endorfines.

 

Ze legde de mattenklopper weg, deed het gasmasker af, maakte de touwen van de boeien los, sloeg een arm om mijn schouder en kwam dicht bij me staan. Toen gebeurde het, ik kwam helemaal los en liet me compleet gaan, een zeer heftig en emotioneel gebeuren, en toch voelt dat elke keer weer zo…, zo verschrikkelijk goed……

Nina boog zich over me heen, gaf me een innige knuffel en kus op mijn hoofd en voeg, “Dit had je even nodig hé...?”  Nou, echt wel…… Ik schaam me daar zeker niet voor, dit is voor mij de ultieme BDSM-beleving, die waarbij je jezelf helemaal los kan laten en volledig en in het volste vertrouwen kunt overgeven aan je Meesteres.

We hebben zo zeker meerdere minuten samen doorgebracht, zonder woorden maar met een gevoel van verbondenheid. Langzaam kwam ik weer tot mezelf en was het Nina die de stilte weer verbrak. Ze vroeg of ik een glas cola wilde wat ik bevestigde. Terwijl ze die ging halen betaste ik voorzichtig mijn billen, die voelde gezwollen en licht vochtig aan alsof er twee dikke plakken vulling in waren gestopt. Het vocht was overigens geen bloed maar wat wondvocht van de huid die maar licht beschadigd was en dat mag bijna een wonder worden genoemd gezien de kracht waarmee uiteindelijk is gelagen. Overigens heb ik mijn billen nog bijna een week lang gevoeld en begonnen ze na een paar dagen zelfs te vervellen...

Nadat Nina terug was met de cola kon ik voorzichtig overeind komen, eerder mocht dat namelijk niet van haar voor mijn eigen veiligheid. Overigens had ik daar ook geen behoefte aan en was lekker in mijn wolk blijven liggen.

Langzaam kwam ik weer terug op aarde en hebben we daarna samen de kamer en kelder verder opgeruimd. Na een verkwikkende douche, waarbij mijn billen onder de hete straal even opnieuw in brand leken te staan, nog wat nagepraat met deze Geweldige Meesteres en spanking kunstenares en daarna meer dan tevreden naar huis toe gereden.

De volgende sessie met Nina zal niet lang op zich laten wachten, dat wordt namelijk een hele speciale ergens halverwege januari. Maar voordat het zover is staat me nog een andere afspraak te wachten waarmee ik hoop het jaar op een bijzondere wijze te kunnen afsluiten. Hoe, wat en wanneer? Dat lees je de volgende keer.

subzero