Een Geweldige verjaardagssessie met het D.P. Team

Dinsdag 9 juli,   

Net als vorig jaar wilde ik mijn verjaardag op ‘gepaste’ wijze vieren bij Domination Palace, je bent tenslotte maar één keer per jaar jarig en dan mag je jezelf best wel kietelen vind ik, dus hiervoor een leuk budget uitgetrokken en dit besproken met het team van D.P. De invulling heb ik, zoals voor mij gebruikelijk, geheel aan het team overgelaten en weet dus totaal niet wat me te wachten staat. Overigens zijn mijn voorkeuren bekend bij de Dames dus heb ik er het volste vertrouwen in dat ze er iets leuks van gaan maken.   

De voorpret begon overigens al de donderdag ervoor, omdat vandaag niet alle dames aanwezig zouden zijn had ik vast een paar gebakjes meegenomen tijdens m’n poetsdag die week. De Dame, voor wie een van de gebakjes bedoeld was, bleek echter afwezig dus werd dat exemplaar vast gevierendeeld en door de aanwezige teamleden verorberd. Het andere taartje was bedoeld voor slaaf O, met hem heb ik regelmatig contact op FetLife/X en wist dat hij de vrijdag erna bij D.P. aanwezig zou zijn om te poetsen, helaas voor hem heeft hij het gebakje nooit gezien.
Overigens moest hij ‘m wel verdienen, dit had ik namelijk aan de Meesteressen doorgegeven, dus het kan best zijn dat die er anders over dachten. 😁  

Ook op de dag van mijn verjaardag zelf werd ik aangenaam verrast, rond halfdrie in de middag kreeg ik op X een PM van slaafje Henry van Meesteres Nina die me attendeerde op een Tweet van Domination Palace. Ik had die nog niet gelezen want was namelijk net wakker van een nachtdienst, die ik vanwege de vakantie van collega’s gewoon heb gedraaid. Toen ik die Tweet las werd ik toch wel even stil, het gebeurt niet vaak dat je als gast persoonlijk wordt gefeliciteerd en ook de tekst ontroerde me, het is voor het eerst dat ik huisslaaf word genoemd en dat deed best wel wat met me.  

Nu ik het daar toch over heb, ik weet dat er lezers en andere gasten van D.P. zijn die wellicht denken “Poetsslaaf of huisslaaf, dat lijkt mij ook wel wat…” Binnenkort hoop ik er een blogpost over te plaatsen die ik in samenspraak met het team wil publiceren. Want vergis je niet, er komt best wel wat bij kijken en weet dat er ook gasten zijn die daarbij mogelijk een heel ander beeld voor ogen hebben. En vast op voorhand, het eerste kun je, onder bepaalde voorwaarden, om vragen en het tweede niet!!  

Terug naar vandaag, de eerste gang is langs de lokale patisserie voor een aantal verschillende gebakjes, hierbij rekening houdend met de voorkeuren van enkele Dames en een paar extra voor degene die pas morgen aanwezig zijn. Daarna bepakt en bezakt vertrokken naar D.P, naast de traktatie en een volle rugzak tevens een presentje voor een van de Dames die met één dag verschil onder hetzelfde sterrenteken is geboren, ook voor haar dus een speciale dag. ♋ 

Even voor twaalf uur arriveer ik bij D.P. en overhandig ik na binnenkomst de gebakjes die gelijk de koeling in kunnen. Met het team had ik namelijk afgesproken om hiervoor later op de dag een gezamenlijk moment in te lassen, dit omdat Henry, die ik met goedvinden van het team heb uitgenodigd, pas na werktijd aanwezig kan zijn.   

Vandaag mag dan wel in het teken van mijn verjaardag staan, dat wil niet zeggen dat ik dan verder niks hoef te doen en begin, na me te hebben omgekleed, met de werkzaamheden als poetsslaaf waar ik de eerste paar uur zoet mee ben. Deze keer extra aandacht voor de grote badkamer die het afgelopen weekend opnieuw is gesausd.  

Tegen twee uur word ik voor mijn eerste spelmoment opgehaald door de Dame die ik eerder heb verblijd met het cadeautje welke ik voor haar had meegenomen, dat is Meesteres Eden die ruim een maand geleden is begonnen bij D.P.  We hebben eerder al wel kennis gemaakt maar nog geen volledige sessie gedaan en tijdens dat kennismakingsgesprek met deze prachtige en lieftallige Dame kwamen we erachter, toen ik over mijn sessie voor vandaag begon, dat we op opeenvolgende dagen jarig zijn, zoiets schept natuurlijk gelijk een band.   

Ook zij heeft een presentje voor me meegebracht alleen wil ze dat bij het spel betrekken, zegt ze. Leuk, spannend en natuurlijk ben ik reuze benieuwd wat het is, maar moet nog even geduld hebben. Eerst onder de douche en na de druk op de bel duurt het niet lang voordat Meesteres Eden de trap opkomt en de vouwdeur openklapt. Er zijn geen woorden nodig voor het begroetingsritueel, de vooruitgestoken gelaarsde voet is voldoende en begin die uitgebreid te kussen. Het zijn een paar stoere zwartleren veterlaarzen die ze aan heeft welke echt wel bij haar passen.  

Na deze eervolle plechtigheid volg ik haar al kruipend naar de zwarte kamer waarna ik de opdracht krijg om op te staan en daarna mijn handen op m’n rug moet houden. Als eerste neemt ze mijn tepels even flink onderhanden met haar vingers en nagels en laat ik als waardering een tevreden gegrom horen.  

Nadat ze mijn speentjes heeft voorzien van een paar stevige knijpers pakt Meesteres Eden een plastic voorwerp die ze heeft meegenomen en begint die op te blazen. Dat is dus een kreeftje of krabbetje. (Ze behoren tot dezelfde taxonomie dus een kniesoor die daarop let.) Met een schaar knipt ze een opening in het vlies van de opblaasbare bekerhouder die nu een andere functie krijgt, éénmaal raden wat...  

Ze haalt mijn pik door de opening en zet die zo goed als mogelijk vast met een witte veter waarna het geheel op de gevoelige plaat wordt vastgelegd. Ondertussen verteld Meesteres Eden dat ze mijn blogs van de sessies met Meesteres Jezebel in december en die van Meesteres Do in maart heeft gelezen. Daarin had ik geschreven dat ik droomde van een uur durende OTK-handspanking en die fantasie moet dan maar eens uitkomen zegt ze… Oeps, altijd oppassen met wat je schrijft, of juist niet..., want als Spanko geniet ik alvast van het vooruitzicht.  

Meesteres Eden gaat op de zijkant van de bondagetafel zitten waarna ik over haar dijbenen moet gaan liggen, het opgeblazen kreeftje dient daarbij gelijk mooi als kussentje. Vervolgens krijgen mijn billen er om en om van langs en slaat ze steeds een tikkeltje harder. Na een paar minuten streelt ze m’n zitvlak die ik al lekker voel gloeien en vraagt hoe oud ik eigenlijk geworden ben. “Drieënzestig Meesteres.” antwoord ik waarna ik datzelfde aantal slagen te verwerken krijg, op elke bil wel te verstaan. Het voelt geweldig, af en toe moet ik met mijn bovenlijf iets omhoogkomen en worden ook m’n tepels niet vergeten.  

De ‘brat’ in mij kan het niet laten en ik zeg: “U slaat zelfs harder dan Switch Olivia Meesteres!” Dit had ik beter niet kunnen doen want daarna doet ze er nog een schepje bovenop en kan het niet anders dan dat ze het in haar handen gaat voelen. Ook kan alles wat je zegt tegen je gebruikt worden, daar zou ik niet alleen later vandaag, maar zelfs zo dadelijk al achter komen. Ze begint haar handen inderdaad te voelen laat Meesteres Eden me weten, alleen merken mijn gloeiend rode billetjes daar weinig van, die krijgen er nog steeds even hard van langs.  

Ze begint over een opmerking van jaloers zijn die ik de afgelopen poetsdonderdag had gemaakt tijdens een sessie van Meesteres Nina, waarbij ze had geassisteerd. Op verzoek van Meesteres Nina was ik bij die sessie namelijk even aanwezig als toeschouwer, uiteraard had haar gast daar geen bezwaar tegen en heeft er waarschijnlijk zelf om gevraagd. En inmiddels weten jullie het, een verzoek van een Meesteres is…   

Haar gast werd toen achtereenvolgens uitgebreid gefist door beide dames waarop ik liet doorschemeren best wel jaloers op hem te zijn, wat ze dus heeft onthouden…️😊 

Dat is dus het volgende wat me te wachten staat, maar eerst moet ik omhoogkomen en op mijn knieën aan het einde van de bondagetafel gaan zitten. Vervolgens krijg ik nog een paar stevige klappen op m’n achterwerk waarna ze me een pakje overhandigd. Na het uitpakken komt er een pluche knuffeltje tevoorschijn van… inderdaad, een kreeftje/krabbetje, wat lief van haar. 🥰 Dat beestje gaat dus vanaf nu, al bungelend aan mijn rugzak, elke keer met me mee naar Dee Pee. 🦀🎒    

Van Meesteres Eden moet ik me vooroverbuigen en ontspannen terwijl ze ondertussen een lange veterinaire handschoen aantrekt met daaroverheen nog een kort nitril exemplaar. M’n sterretje wordt voorzien van een flinke dot Crisco waarna een paar vingers zich voorzichtig een weg naar binnen banen. Ze neemt hiervoor alle tijd, haar handen zijn namelijk zelfs iets groter dan die van Meesteres Do… Er komen een derde en vierde vinger bij die zich al draaiend steeds verder naar binnen wurmen. Met een tevreden geknor laat ik weten dat het goed gaat waarna ze haar duim erbij plaatst en langzaam de druk begint op te voeren. Na een paar minuten is het zover en glijd haar hele hand naar binnen, wat een geweldig gevuld gevoel is dat, en ik ril en kreun van genot. Voorzichtig fist ze me steeds iets sneller en duurt het niet lang voordat ik een eerste anaal orgasme beleef. Met haar vrije hand maakt ze een paar foto’s en geeft me daarna een paar klappen op m’n kont waardoor de sluitspier samenknijpt wat een nieuwe sensatie teweegbrengt en ik weer heerlijke golven door m’n lijf voel trekken. Aan de reacties Meesteres Eden merk ik dat ze er ook plezier aan beleeft, genieten voor beide dus. Op gegeven moment krijg ik een nog gevulder gevoel waarop de Meesteres laat weten dat ze net een vuistje van haar hand heeft gemaakt en als ze me daarna nog een paar klappen geeft heb ik het niet meer en beleeft ik het heftigste anale orgasme ooit, wauw wat intens, pure euforie...  

Voorzichtig trekt Meesteres Eden haar hand terug en krijg ik even later een stevige knuffel van haar. Wat een geweldige ervaring was dit, en als het aan mij ligt laten ze deze Topper nooit meer gaan. Ze haalt een glas cola voor me die ik me laat smaken en na een verkwikkende douche ruim ik op mijn gemak de kamer op.  

Voordat ik het vergeet, van Meesteres Eden moet ik het opblaaskreeftje de rest van de dag blijven dragen totdat zij, of een van de andere Meesteressen, me de opdracht geeft om hem af te doen.   

Daarna kwijt ik me weer aan de andere poetstaken die liggen te wachten, maar is me wel te verstaan gegeven dat ik daarbij niet in de rode kamer mag komen...   

Tegen vijf uur komt Meesteres Nina me ophalen, ze is gekleed in een zwarte lakleren legging, een paar glanzend zwarte over-de-knie-plateaulaarzen en een oranje T-shirt met de Nederlandse leeuw, verder heeft ze een oranje pylon in haar handen. We gaan naar het dakterras waar ik op het kunstgras moet gaan liggen, het opblaaskreeftje moet ik afdoen waarna de oranje pylon ervoor in de plaats komt.  

Daarna worden er een paar foto’s gemaakt die de volgende dag gebruikt gaan worden voor een EK Tweet op X, tja, als huisslaaf moet je er af en toe aan geloven. 😁 

Omdat Meesteres Nina vindt dat de oranje pylon me wel goed staat moet ik die voor de rest van de dag maar blijven dragen van haar, en om hem op zijn plaats te houden biedt een rol Duct-tape uitkomst. Bovendien is de pylon ook prima geschikt als houder voor het opblaaskreeftje die daarmee ook weer op z’n plek komt.  

Een klein uurtje later word ik meegenomen naar de bar en krijg ik een siliconen oogmasker voor. Met een hand op de schouder word ik meegevoerd naar de naastgelegen rode kamer waarna ik op mijn knieën moet gaan zitten, zo op mijn gevoel is dat voor het andreaskruis.   

Het masker mag af en zodra ik dat heb gedaan zetten alle vandaag aanwezige Dames, de Meesteressen Do, Nina, Eden en Trans Switch Olivia, het Lang Zal Hij Leven in en dwarrelen er zeepbellen om me heen. De ruimte wordt verlicht met wisselde kleuren en is versierd met ballonnen, vlaggetjes, slingers, de inmiddels bekende plastic eendjes en liggen er een hele lading gekleurde snippers papier op de vloer. Ik heb de grootste moeite om mijn emoties in bedwang te houden, wat is dit mooi en bijzonder en voel traantjes van ontroering opkomen in mijn ogen.  

Dat is nog niet alles, van Meesteres Do krijg ik een papieren zak aangereikt en als ik uitpak schiet ik nog verder vol. Er komen een set zwart leren pols- en enkelboeien uit die voorzien zijn van een blauwe bies. Ook zit er een bijpassende Collar bij waar een penning aanhangt.  

Ik leg ze voor me neer en wil ze omdoen, maar zonder bril en nog een beetje overmand door het gebeuren pak ik de Collar die ik om m’n pols vast wil maken, “Die is voor om je nek.” hoor ik zeggen.  

Olivia schiet me te hulp en houdt de Collar met penning voor me om de tekst voor te lezen wat zonder m’n fok echt niet lukt. “subzero” met daaronder “7414” staat erop zegt Olivia waarna ze me helpt met het omdoen ervan. Daarna probeer ik zelf de boeien om te doen wat uitmondt in een hoop geklungel..., wederom vanwege het vage zicht en het stugge leer werkt ook niet echt mee. Deze keer krijg ik hulp van Meesteres Do die ze voor me vastmaakt waarna het me, met wat moeite, lukt om de enkelboeien zelf om te doen. Je snapt natuurlijk wel dat ik superblij en vereerd ben met dit cadeau van het team. 

Ik krijg het oogmasker weer voor, moet opstaan waarna de polsboeien gelijk worden gebruikt waar ze voor bedoeld zijn. Mijn armen worden daarmee horizontaal aan twee kettingen vastgemaakt die aan het plafond hangen waarna er een slinger met vlaggetjes om m’n lichaam wordt gewikkeld en er een riem om m’n middel wordt gegespt. Daarna beginnen Meesteres Do en Nina er allemaal ballonnen aan vast te maken met knijpers en Duct-tape, geen idee wat daar de bedoeling van is, maar daar kom ik vast gauw genoeg achter. 

Er schiet me iets te binnen, de muziek die op de achtergrond wordt gedraaid heb ik inmiddels vaak genoeg gehoord en heb een week geleden op Spotify een playlist met passende muziek aangemaakt en gedeeld. Meesteres Nina zoekt hem op en na wat instellingen te hebben gemaakt klinken de eerste noten van “Undisclosed Desires” uit de bluetooth speakers. 

Het masker mag weer af en denk door te krijgen wat de bedoeling is, alleen vragen om bevestiging kan ik niet want Meesteres Eden plakt m’n mond af met een paar stroken Duct-tape. Nu weet ik niet of dat is omdat ik te veel praat of om zo dadelijk de pijnkreten te smoren… 

Op de Bench in de kamer staat een bingomolen die gevuld is met gekleurde balletjes en liggen er een paar grote schuimrubberen dobbelstenen bij. De molen is om de kleur van de ballonnen te bepalen en de dobbelstenen het aantal slagen wat gegeven gaat worden, waarbij de één niet meetelt… 

Het is de bedoeling dat Meesteres Do en Nina om de beurt eerst een willekeurige kleur selecteren met de molen en daarna, met een slagwerktuig naar keuze, een ballon van dezelfde kleur kapotslaan waarvoor ze het aantal slagen kunnen gebruiken wat met de dobbelstenen is bepaald. Gaat de ballon stuk dan worden de resterende slagen op het lichaamsdeel gegeven dat is vrijgekomen… 

Hilariteit alom tijdens het gebeuren en een klein beetje geluk voor mij, want de ballonnen zijn best wel stevig en kost het af en toe wat moeite om ze kapot te slaan. Toch krijg ik de nodige tikken te verwerken en sta ik af en toe te dansen van een paar pijnlijke slagen op m’n dijbenen. Opeens hoor ik een pijnkreet achter me… en daarna hoop gelach. Meesteres Nina had, in een poging om met een Bullwhip een ballon kapot te slaan, haar eigen enkel geraakt. “Sorry Meesteres!” had ik graag willen zeggen, alleen kan dat niet door de tape over mijn mond. Uiteindelijk ben ik de aanleiding waardoor ze zichzelf pijn heeft gedaan… toch? 

Een paar minuten later vraagt Meesteres Nina aan me of het nog gaat… Ze zag me staan wankelen en inderdaad ben ik door heel het gebeuren wat licht in m’n hoofd geworden en had het niet veel gescheeld of ik was ‘out’ gegaan. 

Snel word ik losgemaakt en op de grond gelegd. Van Meesteres Do krijg ik een tablet druivensuiker terwijl Meesteres Nina m’n benen omhooghoudt. Meesteres Eden heeft ondertussen een paar dekentjes en koelelementen opgehaald. Liggend op de dekentjes en met de koelelementen in m’n handen geklemd ben ik snel weer de oude. Wat een geweldige zorg van de Dames is dat elke keer weer en je zou het er bijna om gaan doen... 

Nadat ik bevrijd ben van alles wat de Dames aan me hadden bevestigd kan ik naar de kelder. Daar zit Henry, die ondertussen is gearriveerd, te wachten. Na een omhelzing, felicitaties en een presentje van hem praten we even bij. Hij heeft aangeboden om straks mee te helpen met opruimen en dat is, gezien het gebeuren op de rode kamer, meer dan welkom.  

Maar eerst is het met z’n allen verzamelen in de ontvangstruimte voor het gebaksmomentje. Die vallen gelukkig allemaal in de smaak en wordt er onderling het nodige gedeeld. Ik had namelijk een assortiment van verschillende gebakjes gehaald en ja, dan wil bijna iedereen overal wel wat van proeven.  

Daarna gaan Henry en ik naar de rode kamer om vast een begin te maken met het opruimen. Al na een paar minuten komt Olivia me echter ophalen voor het laatste afsluitende spelmoment, waarna Nina het van me overneemt en samen met Henry de kamer verder aan kant maakt. 

Van Olivia krijg ik een keuze, omdat het al een hele intensieve dag voor me is geweest stelt ze voor om eventueel de rollen om te draaien, zodat ik dan even lekker los kan gaan op haar, als ik dat wil. Heel verleidelijk natuurlijk, maar nee, vandaag nog niet. Overigens gaat dat wel een keer gebeuren, eind vorig jaar heb ik me namelijk voorgenomen om dit jaar een keer de dominante pet op zetten en samen met een Meesteres die kant van me te ontdekken. En aangezien Olivia momenteel de enige van het team is die ook de submissive rol doet is ze heel binnenkort aan de beurt!😈😄 

We gaan naar de kelder en daar heeft Olivia al een heel assortiment slagmateriaal klaargelegd om te gaan gebruiken. Ze vraagt of ik eerst misschien nog wil douchen en dat aanbod accepteer ik graag, als het ware even alles van me afspoelen en weer terug in m’n space komen.  

Ik moet in de voorkelder op m’n buik gaan liggen op de bondagetafel waarna Olivia me met m’n eigen boeien aan polsen en enkels vastzet. Zeg zegt dat ik vanaf nu er altijd rekening mee kan houden dat ik aan de beurt kan zijn omdat de boeien en Collar vanaf vandaag tot m’n vaste outfit behoren. 

Eerst streelt ze me over m’n hele lichaam te waardoor ik wat meer ontspan en me mentaal voorbereid op wat komen gaat. Vervolgens begint ze met een opwarmende spanking met de handen die daarna plaats maken voor een flogger afgewisseld met een paddle, elke keer steeds wat harder. Dan weer strelen en een nieuwe serie klappen. “Dus Meesteres Eden slaat harder dan ik” zegt ze quasi verontwaardigt, om daarna met volle kracht op m’n billen te slaan. Hoewel pijnlijk schiet ik er toch van in de lach, die opmerking eerder vandaag is dus doorgekomen.  

Even later komt Meesteres Eden de kelder binnen en kan ik het wederom niet laten om de ‘brat’ uit te hangen en zeg tegen haar dat ze nog steeds harder slaat dan Olivia.  En zoals valt te verwachten blijft een reactie niet uit, Olivia en Meesteres Eden gaan ieder aan een kant van de tafel staan en slaan nu beiden om het hardst op m’n geteisterde zitvlees, en ook nu heb ik lol, al is het met tranen in m’n ogen, het voelt hoe dan ook geweldig. 

Meesteres Do is er ondertussen ook bij gekomen en mengt zich in het spel. Ze gaat samen met Olivia m’n grens opzoeken en daarvoor word ik eerst helemaal vastgezet aan de tafel met een brede band die over m’n rug gaat en plasticfolie waarmee m’n benen worden gefixeerd, wegdraaien om proberen de slagen te ontwijken is er nu niet meer bij.  

Als eerste is m’n rug aan de beurt waarvoor de leren strap met handvat wordt gebruikt. Dat ding dreunt echt goed door, zeker tussen de schouderbladen, maar omdat het een lichaamsdeel is waarop slaan niet geheel zonder risico is gaat dat nog niet op ‘z’n aller hardst. 

Dat bewaren ze voor m’n achterwerk die er even vol van langs krijgt waarbij ik steun, kreun, grom en de tranen opwellen in m’n ogen. Als ze stoppen komt er een luid “Wauw’!” over m’n lippen waarvan de Dames in de lach schieten en ik vervolg met “Maar ik heb nog steeds niet om genade gevraagd!” 

Ik weet het, nu ga ik er echt van langs krijgen. Meesteres Eden komt gehurkt voor me zitten en pakt m’n polsen vast waarna Meesteres Do en Olivia los op me gaan. Ook nu probeer ik het weer vol te houden maar vraag uiteindelijk al snikkend om genade, die ik krijg en me daarna even helemaal laat gaan... 

Ik krijg een dikke knuffel en kus op m’n hoofd en nog meer aftercare, waarna de Dames me een poosje lekker in m’n space laten liggen. Na een paar minuutjes komt Olivia terug met een glas cola die ik gelijk half leegdrink nadat ze me heeft losgemaakt van de bondagetafel. 

We hebben nog tijd over waarvoor Olivia een plannetje bedenkt. Deze keer moet ik op m’n rug gaan liggen waarna de boeien weer aan de bondagetafel worden vastgehaakt. Ook Meesteres Eden is weer van de partij en heeft ze een prick stick meegenomen waarmee m’n nog pijnlijke tepels door haar worden bewerkt. Die zijn momenteel heel gevoelig waardoor ik na elk stroomstootje lig te kronkelen op de tafel. Eerder vandaag hebben we het ook over de elektrische vliegenmepper gehad en die komt er nu ook aan te pas. Dat is eigenlijk altijd wel een heftige ervaring alleen valt het nu mee, ik denk dat m’n lijf ondertussen de nodige endorfines heeft aangemaakt. Waar ze me met dat apparaat allemaal hebben aangeraakt weet ik echt niet meer want langzaamaan ben ik in een roes aan het geraken. 

Op elke tepel worden twee groene tepelscharen gezet en op m’n voorhuid twee clover clamps. Met een lengte bondagekoord worden die aan elkaar geknoopt en aan een takel die aan het plafond hangt gehaakt waarna Olivia de boel onder spanning brengt. Ook krijg ik nog een gasmasker opgezet. 

Dan gaat opeens de deur naar de gang open en komen Meesteres Nina en Henry binnen, ze zijn al een poosje klaar met opruimen en hebben nog even zitten napraten. Henry komt afscheid nemen, we hebben elkaar slechts kort gesproken maar dat halen we over een week wel in als hij bij me komt eten, dat hebben we een paar weken eerder al afgesproken. 

Na afscheid te hebben genomen van Henry verlaat ook Eden de ruimte en krijg ik van Olivia nog een stevige afsluitende spanking aan de binnenkant van m’n dijen waarvoor ze en crop gebruikt. Ik reageer daar steeds minder op, wat door haar wordt opgemerkt. “Je bent er hé?” zegt ze, en ik mezelf als vanuit de verte hoor antwoorden met een “Jawel Olivia”... 

Ze maakt me los waarna ik voorzichtig overeind kom en op de rand van de tafel ga zitten. Dan komt het, ik ga compleet over mijn toeren en laat me helemaal gaan, alle emoties van deze Geweldige dag komen eruit en dat lucht enorm op. Olivia geeft me een innige knuffel, kijkt me aan en zegt dat zij en het hele team trots op me zijn en blij met mij als hun ‘poets’ en dat ik dat allemaal zelf heb gedaan... Pfff, door die lieve woorden van Olivia schiet ik wederom vol en laat me nogmaals lekker gaan en wordt daarbij uitgebreid getroost door haar. Natuurlijk ben ik zelf ook trots, trots dat ik hun huisslaaf mag zijn en dat me deze bijzondere eer gegund wordt hen en het huis te mogen dienen. 

Na een paar minuutjes ben ik voldoende bijgekomen en word mijn 'gehavende' achterkant door Olivia vastgelegd op een paar foto's. Op zich lijkt het mee te vallen maar enkele van de sporen zijn nu, drie weken later nog steeds vaag zichtbaar.

Gezamelijk ruimen we de kelder op en helpen daarna nog de andere Dames met de restwerkzaamheden in het huis. Ondanks de tijd van het jaar is het al donker als ik uiteindelijk afscheid neem van het Fantastische team en ze met een innige knuffel nogmaals hartelijk bedank voor deze toch wel heel Bijzondere dag.