Once In a Lifetime 1. - Tot submissie gebracht (met Mrs. Gwen en Mx. Jessica )
Maandag 28 november,
“Once in a Lifetime” is een nummer van de band Talking Heads uit 1980 en hoewel muziek een heel groot aandeel had tijdens de tweede sessie van deze week heeft de band of de inhoud van de songtekst er verder niks mee te maken.
Het zijn de mooiste momenten in je leven die je voor altijd bij zullen blijven. Je eerste liefde, eerste kus, geboorte van je kinderen maar ook behalen van je diploma’s, rijbewijs, die hele bijzondere vakantie of andere ervaring. Momenten die je voor eeuwig vast wil houden en koesteren.
Het is het gevoel wat ik heb na de beide sessies in week 48 waarmee het eerste deel van mijn “Femdomia” fantasie is afgesloten en die zoveel verschrikkelijk mooie momenten, waarvan een paar totaal onverwacht, hebben achtergelaten dat ik het niet anders kan noemen dan een ‘Eens in je leven’ ervaring.
Daarnaast is alleen “Once” ook de titel van een album van de Finse symfonische metalband NightWish. Op dat album staat een nummer die een hoofdrol heeft in beide sessies en is zelfs inhoudelijk een reden voor mijn BDSM beleving. Dat hun muziek verder ook nog een hele grote rol zou hebben tijdens de tweede sessie van die week kwam als een complete verrassing.
Ik had in de eerste instantie het idee om van beide sessies één verhaal van te maken omdat in mijn fantasie de gebeurtenissen op de zelfde dag plaatsvonden, dat het iets anders is gelopen kan je terug lezen in mijn vorige blogpost, @XMistressCleo ALWAYS decides.
Mocht u die nog niet hebben gelezen dan kan het handig zijn om dit voor de beeldvorming te doen, maar die keuze is aan u.
Omdat het vanwege de beschikbaarheid van de Meesteressen niet haalbaar was om mijn fantasie op dezelfde dag te doen had ik daarom besloten om het in twee verschillende sessies kort op elkaar te doen.
Once I had a dream
And this is it.
(NightWish: Dark Chest of Wonders)
Zondag 14 november, in de middag zie ik dat de agenda van Domination Palace is aangepast en dat Meesteres Gwen op maandag 5 december niet aanwezig zou zijn. Omdat ik twee weken daarvoor enkele, zei het kleine medische ingrepen had, wilde ik de beide sessies die ik in gedachten had het liefst in die sinterklaasweek doen.
Snel een besluit genomen en D.P. gebeld waar ik een vertrouwde stem aan de lijn kreeg. “Hallo Jessica, met Willem, ik wil graag een afspraak maken voor drie Meesteressen..” zei ik, even was het stil en toen klonk het “Èh oké… weet je het zeker..” of iets van die strekking. Gauw vertelde ik haar mijn bedoeling. “Ik wil graag een duo-sessie doen met de Meesteressen Gwen en Jessica op maandag 28 november en een sessie met Meesteres Cleo op donderdag 1 december” zei ik. Vervolgens legde ik mijn plan uit en na me te hebben aangehoord bood Jessica zelfs aan om even te assisteren bij de sessie met Meesteres Cleo.
Nu de afspraken waren gemaakt kon de voorpret beginnen. Omdat Meesteres Cleo mijn vaste Meesteres zou worden hoorde daar op zijn minst een passend cadeau bij, vond ik. Bij de vorige sessie had ik al gezinspeeld op een ‘wishlist’ maar die had ik nog niet gezien of gevonden.
Daarvoor had ik hulp nodig en die kreeg ik van één van de collega’s van Meesteres Cleo die, nadat ik haar op een SM site…….( Social Media😜….) had benaderd en mijn idee had uitgelegd, bereid was om met te helpen.
Nadat ze om mijn beschikbare budget had gevraagd wist Lady Annabel mij, na wat voorzichtig polsen, te vertellen dat Meesteres Cleo graag laarzen wilde en dan hoge, het liefst in zwart of rood en dat haar maat 40 is. Na wat gegoogle uiteindelijk terecht gekomen bij Silhouette en een paar mooie rode over-de-knie laarzen besteld die ook de goedkeuring van Lady Annabel konden wegdragen…
Verder met haar afgesproken om elkaar even te ontmoeten tijdens die sessie zo dat ik naast een korte kennismaking Lady Annabel ook op een gepaste wijze kon bedanken.
Vervolgens een email gemaakt en naar D.P. gestuurd met daarin mijn ideeën voor beide sessies.
Voor de duo-sessie van 28 november met de Meesteressen Gwen en Jessica was dat het voorlezen van het schriftelijke vonnis van de rechtbank van Femdomia waarbij tevens mijn slavennaam zou worden toegekend en waarna ik door beide Meesteressen tot submissie zou worden gebracht.
Op 1 december zou ik dan door Meesteres Jessica aan Meesteres Cleo worden overgedragen die zich daarna over mij zou ontfermen en zorgdragen voor mijn verdere training als slaaf.
En zoals in mijn vorige blog al aangegeven is het sublijstje dan niet meer van toepassing.
Voor beide sessies liet ik de Meesteressen weten dat ze volledig vrij waren v.w.b. de invulling.
Ik had echter een hele grote fout gemaakt!!. En daar kwam ik het weekend voor de sessies achter!!
Meesteres Cleo had op 20 november een tweet geplaast met een Wishlist waarop ik reageerde in een PM. Ik had mijn cadeau al in huis was het meer bedoeld als een soort van afleidingsmanoeuvre. Ze dacht aan iets van lingerie dus daar maar op in gegaan.
Ook kwam de keuze voor mijn slavennaam voorbij en pas toen ik aangaf dat ik deze om een speciale reden gekozen had en ook nog dat deze onthuld zou worden tijdens de sessie met de Meesteressen Gwen en Jessica liet ze doorschemeren behoorlijk teleurgesteld te zijn😧…..
K… dat was inderdaad een hele domme zet van mij… Hoe moest ik dat nu rechtbreien😕…
Het hield me echt wel even bezig en ik voelde me erg schuldig, natuurlijk is er maar één persoon die het volste recht heeft om mijn slavennaam te kiezen en dat is niemand anders dan mijn toekomstige Meesteres..
Gelukkig kreeg ik een eureka moment en heb haar toen gelijk een email gestuurd en me verontschuldigd…
Wat als ik haar nou een keuze liet uit verschillende variaties(lees talen) en de mogelijkheid om zelf te kiezen misschien kon het dan een soort van compromis worden… En natuurlijk aangegeven dat ik wel iets kon willen maar.....
Afwachten maar wat de gevolgen zouden zijn…
Fly to a dream
Far across the sea
All the burdens gone
Open the chest once more
(NightWish: Dark Chest of Wonders)
Maandag 28 november, Het was zover, het is half negen ’s ochtends en mijn duo-sessie met de Meesteressen Gwen en Jessica stond gepland voor 13:00 dus had ik nog wel even.
Alhoewel, eerst naar de patisserie voor gebakjes en een paar cadeautjes en daarna door naar de Bruna voor een rol cadeaupapier. Gebakjes voor alle aanwezig Meesteressen en de presentjes voor de Meesteressen Gwen en Jessica en ook alvast die voor Lady Annabel. Thuis de drie cadeautjes ingepakt, niet mijn hobby, ik heb op één of andere manier altijd ruzie met de rol plakband.. Misschien toch maar een keer zo’n dispenser aanschaffen en al wordt ie maar een paar keer per jaar gebruikt kan het een hoop ergernis schelen. Ook gelijk het cadeau voor Meesteres Cleo ingepakt, scheelde dat donderdag weer.
De overige spullen klaargelegd en gecontroleerd, lullig als je er op locatie pas achter komt dat er geen geheugenkaart in je camera zit of dat de accu leeg is…
Voordat ik het wist was het half 12 dus gauw een paar boterhammen gemaakt en geprobeerd de tijd te nemen om ze rustig op te eten. Dat met een lege maag spelen niet aan te raden is had ik ondertussen wel geleerd.
Het was rustig op de weg zodat ik ruim op tijd aanwezig was bij D.P. waar ik opgevangen werd door Meesteres Jessica die zich al helemaal had opgemaakt voor de sessie.
Ze vroeg gelijk of ik nog andere plannen had die middag, Meesteres Gwen had namelijk een halfuurtje vertraging vanwege OV perikelen. Ik gaf aan dat ik de hele middag de tijd had en het geen enkel probleem was als het wat later zou worden. Dat er meer achter haar vraag stak wist ik op dat moment nog niet..
De gebakjes aan Meesters Jessica overgedragen die ze in de koelkast zette voor later die middag en daarna de tijd volgekletst tot de komst van Meesteres Gwen. Daarbij kwam er ook een idee voorbij om een blogstukje te maken gericht aan de bezoekers van de D.P. site. Ik had namelijk een hele leuke ervaring gehad op FetLife met iemand die contact met me had gezocht n.a.v. de vorige blog en vol vragen zat over D.P., wellicht zijn er meer bezoekers die nog twijfelen.
Meesteres Gwen kwam even over half twee binnen in schoof na een welkomstpakkerd gelijk aan bij de bar in de ontvangstruimte. Grappig, ze was nog gekleed in een roze joggingpak, en zou zich wel omkleden zodra ik onder de douche ging. We hebben even gesproken over mijn keuze voor Cleo als vaste Meesteres en ze had er volledig begrip voor. Ook Meesteressen hebben een privéleven en Meesters Gwen kan daarin helaas geen online tijd vrij maken voor haar subs en slaafjes. Natuurlijk hoop ik haar in de toekomst nog te treffen bij D.P. al dan niet bij een sessie. Ze is en zal voor altijd mijn allereerste Meesteres blijven, ook die eerste keer met haar was een onvergetelijke ‘Once in a lifetime’ ervaring voor mij.
De sessie verder doorgesproken en mijn brief met de schriftelijke veroordeling aan hen overhandigd.
Daarbij kwam ook weer mijn slavennaam te sprake…. en ja het was inderdaad fout van mij om er één te kiezen, daar waren de Meesteressen heel duidelijk in.
Mijn idee was namelijk slaaf ‘niemand’ of ‘no one’ en was afkomstig uit zowel Game of Thrones waar Arya Stark na haar training in “The house of the faceless man” om een ‘no one’ te worden zich uiteindelijk realiseert wie ze echt is.
De andere betreft het nummer ‘Nemo’ van NightWish wat ook niemand betekend.
Tuomas Holopainen, oprichter/songwriter van NightWish schreef daarover:
“We all get those moments every now and again, those weaker moments in life when you don’t really know who you are. You are without a name, without a direction. That’s where the title, Nemo, which means ‘no one’ or nobody [in Latin], came from. It’s basically a cathartic song about myself. I needed to get those emotions out.”
Inmiddels had ik het vonnis al aangepast en besloten dat “Niemand” mijn tijdelijke naam zou zijn tot de onthulling van mijn uiteindelijke slavennaam door Meesteres Cleo.
This is me, for forever
One of the lost ones
The one without a name
Without an honest heart as compass
(NightWish: Nemo)
Nu dat was rechtgezet kon er begonnen worden en werd ik door Meesteres Jessica naar de kelder gebracht waar ik opdracht kreeg om me voor te bereiden. Meesteres Gwen ging zich ondertussen omkleden.
Na het douchen op de deur geklopt en de juiste houding aangenomen toen ik voetstappen aan de andere kant van de deur hoorde. Meesteres Jessica deed open gaf me de opdracht om op handen en knieën naar de voorkelder te kruipen en daar weer de slavenpositie aan te nemen met m'n gezicht naar de deur waar ik net was doorgekropen. Ik hoorde vervolgens wat geschuif en gerinkel voor me maar bleef netjes wachten op de dingen die zouden gaan komen.
Niet veel later kreeg ik de opdracht om me op te richten maar wel op mijn knieën te blijven zitten.
Meesteres Gwen was er ondertussen bijgekomen en op de tafel naast de deur waar ik op geklopt had waren twee gebakjes en glazen plus een fles sinas klaar gezet…
Meesteres Jessica plaatste een set groene tepelscharen en omdat ik liet weten dat de pijn wel meeviel werden ze gelijk een tandje strakker gezet.., vervolgens kreeg ik van haar een polsboei om de rechterpols. Daarna overhandigde Meesteres Gwen me een enkelboei die ik zelf om de rechter enkel moest doen. Vervolgens werd dat ritueel herhaald voor de linkerzijde.
Tot zover niks nieuws, pols- en enkelboeien horen nu eenmaal tot de standaard outfit voor een sub of slaaf, de verrassing volgde echter direct daarna toen de beide Meesteressen de musketonhaken van de polsboeien aan de tepelscharen bevestigden en me daarna bevolen om op te staan. Oei, dan kom je er weer achter hoe afhankelijk je bent van je armen om je balans te bewaren, dat viel dus vies tegen om op te staan zonder zelf m’n tepels te pijnigen.
Meesteres Gwen hield een formuliertje omhoog, dat was mijn subbriefje. Omdat deze toch al lekker leeg was en niet meer zou gelden nadat ik als slaaf aan Meesteres Cleo was overgedragen kan deze net zo goed nu al komen te vervallen liet ze weten. Vervolgens verscheurde ze het briefje voor mijn neus en strooide daarna de snippers over me heen. Er ging een huivering door me heen…. Een gevoel van ‘er is nu geen weg meer terug’…….
Daarna kreeg ik zelf een A4tje in mijn handen gedrukt die ik voor m’n borst moest houden.
Meesteres Jessica maakte er een paar foto’s waarop Meesteres Gwen zei dat er vast een paar hele mooie ‘mugshots’ tussen zouden zitten..
Voorlopig was ik dus niks, niemand, een no one, nemo, nessuno…
 |
| Niemand, no one, nemo, nessuno |
Er stonden twee stoelen in de ruimte en ik kreeg de opdracht om die voor het spinnenrek in de kelder te plaatsen. Makkelijker gezegd dan gedaan en inwendig heb ik best wel een paar keer een krachtterm gebruikt toen m’n tepels weer eens werden opgerekt door een verkeerde beweging.
Beide Meesteressen namen plaats op een stoel en vervolgens kreeg ik na een korte toespraak de opdracht om twee glazen sinas in te schenken en serveren. Heerlijk onbeholpen om het zo gebonden te moeten doen. Het gevoel van onderdanigheid nam met sprongen toe.
In het glas van Meesteres Jessica zat wat minder sinas dan het andere, en daar zou ze me nog wel op afrekenen liet ze weten.
De gebakjes waren aan de beurt, Meesteres Gwen had er één met amaretto en Meesteres Jessica met mango. Het extra gebakje wat ik had meegenomen zou ik vast niet meer terug zien dacht ik, en dat had ik bij het rechte eind.
Gelukkig mocht ik het stukje garnituur opeten die Meesteres Jessica een minuutje tevoren op m’n neus had geplakt, kreeg ik er toch nog wat van mee.
Nadat de gebakjes waren genuttigd kreeg ik de bordjes op m’n hoofd gezet. De Meesteressen speelden even met het idee om me zo op de knieën naar de tafel te sturen maar zagen er vanaf omdat het anders teveel serviesgoed zou kosten dus die kon ik beter net zo terugbrengen als dat ik ze eerder had gebracht.
Het op mijn hoofd balanceren van de bordjes had ze wel op een ander idee gebracht. Meesteres Jessica ging even naar achteren en kwam terug met een ‘boek’ die ik op m’n hoofd kreeg.
Zo moest ik een tijdje geknield voor ze staan, waarbij ondertussen af en toe zachtjes geduwd werd door Meesteres Jessica. Het resultaat liet niet lang op zich wachten en het ‘boek’ viel op de grond..
Dat boek bleek dus een doosje te zijn die gedeeltelijk gevuld was met perforatorsnippers die nu over de keldervloer lagen uitgespreid. Je kan wel raden wat de volgende opdracht was… juist. Meesteres Gwen suggereerde dat ze misschien wel een pincet voor me ging halen, blij dat ze dat niet gedaan heeft want anders was ik nu nog bezig.
Om me aan te sporen werden m’n billen onder vuur genomen met twee verschillende zwepen. Dat in combinatie met de beperkte bewegingsvrijheid en pijnlijk tepels maakte dat het tot submissie brengen meer dan geslaagd was. Met veel gedoe waarbij ik verschillende dingen probeerde om de snippers op te ruimen, zoals vegen met het vloerkleedje, die ik had gekregen voor onder de knieën. (Denk dat de Meesteressen toch een beetje medelijden met me hadden)
Uiteindelijk waren alle snippertjes opgeruimd, althans dat dacht ik. Helaas na een grondige inspectie bleek er nog één snippertje te liggen.
Dat snippertje koste me één slag met een cane die werd toegebracht door Meesteres Gwen, waarna ze controleerde of ze die naar behoren had gegeven. Ze was tevreden want de afdruk was zichtbaar.
Blijkbaar stond er iets op me te wachten waarvoor ik een verdere opwarming nodig had. De Meesteressen begonnen m’n billen op verschillende manieren met hun handen te bewerken, slaan, nagels, kneden etc. Na een poosje begonnen die al flink te gloeien.
Ik moest weer op mijn knieën plaatsnemen waarop Meesteres Gwen achter me kwam staan en m’n hoofd vast pakte en omhoog hield. Meesteres Jessica begon langzaam de tepelscharen te verwijderen. Die hadden er nu al een hele tijd opgezeten. Het er afhalen viel nog mee maar daarna masseerde ze de tepels om de bloedsomloop weer op gang te brengen waarbij ik haar ook nog eens aan moest blijven kijken.
Meesteressen…, het zijn allemaal sadisten😉
Ik mocht opstaan…
Het was tijd voor het voorlezen van mijn veroordeling….. het ergste zou dus nog komen…
 |
| De veroordeling |
Na het voorlezen ervan op handen en knieën naar de voorkelder moeten kruipen en opdracht gekregen om op mijn buik op de bondagetafel te gaan liggen waarna ik aan de tafel werd vastgezet met de boeien.
Om te beginnen kreeg ik een SM massage… Al je weleens een traditionele Thaisemassage heb ondergaan kan je je er misschien iets bij voorstellen. Het is iig zeker geen ontspanningsmassage.
De rugspieren werden met o.a. met ellebogen bewerkt en ook groot deel van m’n lichaam kwam aan de beurt met handen en nagels. En ik moet toegeven dat Meesteres Jessica een hele krachtige greep heeft. Tijdens de massage werden ook m’n ballen in een stevige greep vastgehouden, door wie weet ik niet maar heb wel een vermoeden..
Het volgende wat op het programma van de Meesteressen stond was het begin van een stevige caning, eerst vrij rustig maar al gauw werden de slagen harder en begon ik te kronkelen en te kermen.
Mijn benen en rug kregen de meeste aandacht. De billen kregen wel een aantal flinke tikken te verwerken maar werden verhoudingsgewijs gespaard🤔…... Op mijn rug werd ik natuurlijk niet zo hard geslagen als op de benen, ik had aangegeven dat ik twee dagen later op woensdag bij een masseur langs zou gaan, misschien dat ik daarom daar werd gespaard. En het blijft natuurlijk ook een gebied die kwetsbaarder is.
Halverwege de caning vroeg Meesteres Gwen of ik wel eens een bastinado had gekregen. Ik was helaas zo dom om ‘nee’ te zeggen, wel… vanaf nu kan ik dat dus met een ‘ja’ beantwoorden. Ik kan me daarnaast nu ook voorstellen dat het als echte straf een helse ervaring moet zijn waarna fatsoenlijk lopen er voorlopig niet bij is. Gelukkig bleef het bij een kennismaking, maar wel een pijnlijke..
 |
| Bastinado |
Daarna werd de caning op de benen en rug weer vervolgd. Ik hoorde Meesteres Jessica iets van “Yess” roepen waarna Meesteres Gwen mij er goed van langs gaf. Het resultaat kun je terugzien op de video.
Waarschuwing: de beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Ik huil al gauw en dat heeft een louterende werking voor mij. (Google: Catharsis). En onthoud het gebeurde met mijn toestemming!
De genade aan het einde van de video kreeg ik even later waarna ik door de Meesteressen werd getroost en te horen kreeg dat ze trots op me waren en ik dat het goed had gedaan….. Dat voelt altijd weer super goed.
 |
| Caned |
 |
| De billen vielen mee, waarom?? |
Tot mijn verrassing werden er een aantal coldpacks op m’n rug en benen gelegd, zeker op die laatste plek was dat meer dan welkom.
De boeien werden van het bed losgemaakt waarna ik op m’n rug moest gaan liggen. Bij een vorige sessie in augustus had ik laten weten breathplay te willen ervaren, wel dat moment was nu aangebroken. Van Meesteres Gwen kreeg ik de ene hand over m’n mond en werd m’n neus met de andere dicht gehouden. Na een tijdje kreeg ik het best wel benauwd. Nu heb ik vroeger gedoken en daarnaast tijdens vakanties vaak gesnorkeld en weet uit ervaring dat je best nog veel reserves hebt na de eerste tekenen van ademnood. Het devies is rustig blijven wat ik dan ook deed. Ik deed mijn ogen dicht om me te concentreren alleen was dat blijkbaar een signaal om me weer los te laten. Een tweede keer hield ik het iets langer vol en klopte uiteindelijk af.
De andere techniek die werd geprobeerd was de zgn. blood-choke, dat is het dichtdrukken van de halsslagader. Als die in één keer goed worden dichtgedrukt dan ben je binnen een paar seconden out. Zelf heb ik het ooit voorzichtig bij mezelf geprobeerd en idd bij een hele licht druk merk je al gauw een effect. Als iemand anders dat doet dan moeten de aders wel worden gevonden en mag zeker niet geforceerd worden. We hebben het geprobeerd alleen het gewenste effect bleef uit..
een volgend keer beter..
Na overeind te zijn gekomen kreeg ik van Meesteres Gwen twee druivensuikertabletten om dat het hele gebeuren toch wel de nodige energie had gevergd. Meesters Jessica had onder tussen een stalen ketting gepakt van een kleine twee meter lengte waarvan ze één uiteinde om m’n nek deed en met een hangslotje vastmaakte. Ik dacht eerst dat dit een vervolg was van de breathplay alleen was dat niet zo, bovendien zat de ketting niet erg strak. Af doen was echter onmogelijk.
Ik moest haar volgen naar een deur in de voorkelder die ze open maakte waarna ik een trap zag die naar beneden liep.. Voor mij een nieuwe nog onbekende ruimte, hoeveel van die plekken zou D.P. nog hebben vroeg ik me af.
Na naar beneden te zijn gedirigeerd zag ik een kooi en een houten brits die aan de muur was bevestigd. Ik moets op de brits plaatsnemen waarna Meesteres Jessica het andere uiteinde van de ketting aan de kooi vast maakte, mij succes wenste, terug naar boven ging en de deur dicht deed.
Gelijk werd het aarde donker en zag ik geen hand meer voor m’n ogen. Verder was het er klam en kil, niet een prettige omgeving om lang te vertoeven. Het deed me een beetje aan een middeleeuwse kerker denken ware het niet dat ik buiten autoverkeer kon horen i.p.v. paardenhoeven en dat er geen ratten rond liepen maar verder….
Ik had geen idee hoelang ik hierin moest vertoeven dus ben maar op m’n rug gaan liggen en net als de tweede sessie met Meesteres Cleo, waarbij ik ook in een cel zat opgesloten, liet ik nu de indrukken van de afgelopen sessie passeren. Dat hierbij de nodige emoties opspeelden en weer vrij kwamen mag duidelijk zijn. Meerdere keren kreeg ik het best wel te kwaad….. Al die indrukken aan de ene kant pijnlijk maar aan de andere kant voelt het allemaal ook zo verschrikkelijk mooi en goed…..
Als vanzelf kwamen ook weer de herinneringen van het afgelopen jaar voorbij, dat was er één van diepe dalen en hoge toppen…
Langzaam ontstond hierbij het idee om daar iets mee te gaan doen. Mijn BDSM ervaringen opschrijven heeft me goed geholpen, waarom niet een stukje zelfrelectie doen en dit aan een blog toevertrouwen. BDSM heeft mij tenslotte zoveel gebracht en goeds gedaan dat ik ook dat stukje graag wil delen..
Wordt vervolgd…………
Uiteindelijk kwam Meesteres Jessica mij weer bevrijden uit de kerker. "Het is dat het niet is toegestaan " zei ze, "anders hadden we je graag laten liggen tot donderdag…"
Ook vroeg ze me of ik iets had met exhibitionisme…..hoezo??!!.
Teruggekomen in het achterste gedeelte van de kelder zag ik dat m’n kleren waren weggehaald.
Ik zag Meesteres Jessica lachen en toen begreep ik haar bedoeling..
Gelukkig kreeg ik m’n kleren terug en kon ik genieten van een warme douche.
Nadat ik me had aangekleed en op de deur te hebben geklopt bekeek ik tijdens het wachten ondertussen de foto’s op ,’n camera, op een gegeven moment kwam het filmpje van de caning voorbij…. en deed ik het gelijk weer herbeleven….pfff.
Beide Meesteressen kwamen binnen en na de sessie te hebben doorgesproken hun elk een cadeautje gegeven en bedankt voor deze hele bijzondere dag..
Dat de donderdag daarop deze sessie zelfs zou aanvullen en overtreffen had ik op dat moment in mijn stoutste dromen niet verwacht.. dit was allemaal al zo mooi en onwerkelijk geweest… wat kon dat nu nog overtreffen……
